Ludzkie życie - czy można przeliczyć je na pieniądze? Na czym polega odszkodowanie, zadośćuczynienia, a czym są reparacje w kontekście strat wojennych? W jaki sposób eksperci kalkulują ich zakres? Czy można mówić o sprawiedliwej odpłacie w przypadku szkód przyniesionych przez wojnę? Dowiedz się, czy Niemcy rozliczyły się ze swojej mrocznej przeszłości, a państwa Europy Środkowej i Wschodniej mogą domagać się reparacji od współczesnej Rosji.
Wojna obronna 1939 roku to jedno z najtragiczniejszych wydarzeń w historii Polski. W nieco ponad miesiąc niemieckie dywizje rozbiły do szczętu polską armię, a Sowieci wbili Polakom nóż w plecy, zajmując ogromne obszary wschodniej Polski. Wszystko to przy bierności naszych sojuszników. Czy los Polski był przesądzony już w chwili, w której Hitler wydał rozkaz?
Czy czwarty rozbiór Polski w 1939 roku był dla Hitlera i Stalina oczywistością? Czy ideowe różnice pomiędzy nazizmem a komunizmem były tylko elementami politycznego teatru, a wspólna defilada Wehrmachtu i Armii Czerwonej w Brześciu nad Bugiem, która odbyła się 23 września 1939 roku, spotkaniem dwójki przyjaciół? Porozmawiajmy o układzie niemiecko-sowieckim wymierzonym w Polskę i Polaków.
„Cud nad Wisłą” – tak zwykło się mówić o bitwie stoczonej w sierpniu 1920 roku pomiędzy oddziałami radzieckiej Armii Czerwonej a Wojskiem Polskim. Dlaczego dla błyskotliwych dowódców, walecznych żołnierzy jest to krzywdzące określenie?
W Podcaście Muzeum Historii Polski zagłębimy się w spór dzielący historyków od dekad: czy istnieje jedna wersja opowieści o Powstaniu, której powinniśmy się trzymać? Opowiemy także o zaskoczeniu Niemców i nielicznych zwycięstwach Powstańców.
Był zaangażowany w osadzenie na tronie aż trzech polskich władców, stworzył podwaliny największego magnackiego rodu w naszych dziejach, założył własne miasto, akademię, wykreował nawet własne stronnictwo polityczne. Wicekról, magnat wszechczasów, polski Richelieu, a może Machiavelli i – o czym mało kto wie – przede wszystkim pierwszy Polak, który odniósł sukces za granicą.
24 marca 1942 r. rozpoczął się pierwszy etap ewakuacji Polskich Sił Zbrojnych w Związku Sowieckim. Od decyzji Józefa Stalina, do rozpoczęcia ewakuacji minęło zaledwie 6 dni. Generał Władysław Anders i jego podwładni sprostali zadaniu.
To były czasy, gdy wolne miejsce przy wigilijnym stole nie było przeznaczone tylko dla nieznajomych, ale także dla bliskich – zaginionych, więzionych, wywiezionych, czy zamordowanych. Gdy nie życzyło się „wesołych”, a jedynie „spokojnych” świąt.
„Obywatelki i obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej! Zwracam się dziś do Was jako żołnierz i jako szef rządu polskiego. Zwracam się do Was w sprawach wagi najwyższej. Ojczyzna nasza znalazła się nad przepaścią. Dorobek wielu pokoleń, wzniesiony z popiołów polski dom ulega ruinie. Struktury państwa przestają działać.”