15 lipca przypada 605. rocznica bitwy pod Grunwaldem. W polskiej tradycji przedstawia się tę bitwę według opisu Jana Długosza. Jego długa, barwna opowieść do dziś hipnotyzuje Polaków i rzadko jest konfrontowana z innymi źródłami. Przed laty taką próbę podjął szwedzki historyk Sven Ekdahl, którego tekst poświęcony bitwie grunwaldzkiej publikujemy w niniejszym numerze „Mówią wieki”.
Musimy czerpać z pierwszej w Europie konstytucji i walczyć o to abyśmy dalej byli Polakami, aby nigdy nie zaginęła kultura polska, tożsamość i tradycja – mówił w niedzielę na Kasprowym Wierchu w Tatrach kandydat PSL na prezydenta Adam Jarubas.
Klub PSL złożył w środę w Sejmie, przedłożony przez Polską Izbę Książki, projekt ustawy o jednolitej cenie książki. Zakłada on, że wydawca czy importer mieliby obowiązek ustalenia, przed wprowadzeniem książki do obrotu, jej ceny obowiązującej przy sprzedaży.
Wspólnie Polacy zawsze mogą zrobić więcej - mówił szef PSL Janusz Piechociński w Warszawie przed pomnikiem Wincentego Witosa, przypominając jego przesłanie. Złożył wieniec, by uczcić zbliżającą się rocznicę urodzin przywódca ruchu ludowego, trzykrotnego premiera II RP.
Wincenty Witos miał umiejętność reprezentowania interesów polskich rolników i umiejętność zabiegania o interesy ogólnopaństwowe – mówił w niedzielę prezydent Bronisław Komorowski, który w Wierzchosławicach k. Tarnowa uczestniczył w „Zaduszkach Witosowych”.
23 kwietnia 1989 r. zmarł w Waszyngtonie Stefan Korboński, działacz ruchu ludowego, współzałożyciel Polskiego Państwa Podziemnego, kierownik Walki Cywilnej ZWZ-AK i szef Oporu Społecznego w Kierownictwie Walki Podziemnej, od marca 1945 r.- Delegat Rządu na Kraj.
Order Orła Białego, który rodzina Wincentego Witosa otrzymała z rąk prezydenta Komorowskiego w 2011 r., został przekazany w depozyt do Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Twórca ruchu ludowego był jednym z pierwszych kawalerów tego orderu w okresie międzywojennym.
140 lat temu, 21 stycznia 1874 r., w Wierzchosławicach koło Tarnowa urodził się Wincenty Witos, przywódca ruchu ludowego, trzykrotny premier II RP. Po 1926 r. czołowy przedstawiciel opozycji antysanacyjnej, jeden z przywódców Centrolewu, więzień brzeski.