Postaci i wydarzenia są fikcyjne, bo muszą, bym mógł wojnę opisać tak blisko prawdy, jak potrafię - zaznacza w swojej najnowszej powieści Szczepan Twardoch. "Null" - książka poświęcona wojnie w Ukrainie - ukaże się w lutym.
„Szaleję za książkami od dzieciństwa. Pierwsze moje zdjęcia są z książeczką pod pachą. (...) Książka to jest jakaś istota. Ona nam coś mówi nieustannie” – mówi Małgorzata Musierowicz, autorka "Jeżycjady", urodzona 9 stycznia 1945 roku.
"Ja wszystkim kogoś przypominam. Ściślej mówiąc, każdemu kogoś innego przypominam. To tak, jakby mnie w ogóle nie było. Mnie pojedynczego, indywidualnego…" - mówił bohater "Małej Apokalipsy". 7 stycznia 2015 r. zmarł Tadeusz Konwicki, pisarz i filmowiec.
Sejm ustanowił rok 2025 Rokiem Stefana Żeromskiego z okazji 100. rocznicy jego śmierci. To "jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy, duchowy autorytet polskiej inteligencji, autor opowiadań, powieści i dramatów, które ukształtowały narodowe myślenie wielu pokoleń Polaków" - stanowi uchwała.
Nowe powieści Stasiuka i Masłowskiej, biografie Konopnickiej i Boya-Żeleńskiego, Nike dla Urszuli Kozioł, Angelus dla Moniki Helfer, Kapuściński - dla Fernandy Melchior - tak w skrócie można przedstawić wydarzenia roku 2024 w literaturze polskiej.
Prawdziwy gigant literatury - powiedział o nim w czwartą rocznicę śmierci Bronisław Maj w 2018 roku. 26 grudnia 2014 r. zmarł w swoim domu w Newtonville na przedmieściach Bostonu badacz literatury, poeta, krytyk i tłumacz Stanisław Barańczak.
12 grudnia 1924 roku w Białej Krakowskiej (obecnie części Bielska-Białej) urodziła się Mieczysława Buczkówna, poetka, autorka książek dla dzieci, tłumaczka, żona poety Mieczysława Jastruna. Krytycy wiązali jej lirykę z twórczością Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Kazimiery Iłłakowiczówny.
13 listopada 1924 roku Akademia Szwedzka przyznała Literacką Nagrodę Nobla Władysławowi Reymontowi za powieść "Chłopi". Akademicy docenili "uniwersalizm powieści, archetypiczność postaci, harmonię kompozycji, epicki rozmach, plastyczność obrazowania", uznając "Chłopów" za "prawdziwy epos prozą".
„Ironią życia” nazwał Władysław Reymont przyznanie mu Literackiej Nagrody Nobla. Z jednej strony pisał o „oszołomieniu” i „niespodziance”, z drugiej gorzko mówił o sławie i rozgłosie, które przyszły, gdy „odszedł do świata wewnętrznego”. Pisarz był zbyt chory, by osobiście odebrać nagrodę, umarł zaledwie nieco ponad rok jej otrzymaniu. Komitet Noblowski decyzję o przyznaniu nagrody Reymontowi podjął 13 listopada 1924 r.