Henryk Walezy urodził się 19 września 1551 r. w Fontainebleau; zmarł 2 sierpnia 1589 r. w Saint-Cloud. Syn króla Francji Henryka II Walezjusza i Katarzyny Medycejskiej. Był królem Polski w latach 1573–1575 i Francji (jako Henryk III) w latach 1574–1589. Na polskim tronie panował najkrócej ze wszystkich władców Polski czasów nowożytnych, chociaż uważał się za jej króla do końca życia. Z Polski, w której przebywał niecałe 5 miesięcy, uciekł, aby zostać królem w swojej ojczyźnie.
11 maja 1573 r. szlachta zebrana we wsi Kamień pod Warszawą dokonała wyboru pierwszego w polskiej historii króla elekcyjnego Henryka de Valois. Panowanie francuskiego następcy tronu było krótkie, lecz bardzo silnie odcisnęło się na dziejach Rzeczypospolitej.