Reżyser i scenograf prof. Leszek Mądzik honorowym obywatelem Lublina

Podczas czwartkowej uroczystości w Teatrze Starym w Lublinie prezydent Żuk podkreślił, że nadanie honorowego obywatelstwa Lublina jest wyrazem wdzięczności dla prof. Leszka Mądzika za wkład w rozwój sztuki i kultury, a także za promowanie wartości uniwersalnych, takich jak piękno i duchowość. „To także podziękowanie dla pana profesora za jego działalność artystyczną będącą fundamentem współczesnej tożsamości kulturalnej Lublina” – zaznaczył.

Swoją działalnością artystyczną, naukową oraz wychowawczą Leszek Mądzik przyczynił się – jak wskazał prezydent – do kształtowania wizerunku Lublina, jako miasta otwartego na kulturę, innowacje artystyczne i edukację. „Od ponad 55 lat pan profesor przyczynia się do promocji polskiej kultury za granicą. Jego wystawy, inscenizacje, prace artystyczne prezentowane na międzynarodowych festiwalach, a także w renomowanych galeriach, pozwalają na szeroką dystrybucję polskiej kultury i sztuki” – ocenił. Zdaniem prezydenta prof. Mądzik jest również znakomitym ambasadorem Lublina, postacią niezwykle szanowaną i docenianą. „Można powiedzieć, symbolem naszego miasta” – podkreślił Żuk.

W laudacji Jarosław Cymerman, zastępca dyrektora ds. programowych Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego zwrócił uwagę, że Leszek Mądzik od samego początku szedł swoją własną drogą artystyczną, wyznaczaną przez swoją wrażliwość, obraz świata i doświadczenie. Według niego każdy, kto miał chociaż raz okazję uczestniczyć w spektaklu Sceny Plastycznej KUL wie, że tego teatru nie można pomylić z żadnym innym. „To spotkanie z teatrem Leszka Mądzika jest bowiem zawsze zaproszeniem do wejścia w głąb – w głąb jego świata, jego tematów, które przy bliższym poznaniu - po kilkudziesięciu minutach wspólnej drogi podczas spektaklu - okazują się być także i naszymi” – podkreślił.

„Pytania o cierpienie i śmierć, miłość i życie, materię, ciało i ducha, profanum i sacrum – jakkolwiek byśmy nie ogłuszali się hałasem współczesności i oślepiali nadmiarem obrazów - prędzej, czy później pojawią się w naszym życiu” – dodał teatrolog.

Mądzik stworzył w Lublinie przestrzeń artystyczną przez wiele lat mieszczącą się w niewielkiej, starej auli KUL przy al. Racławickich, w której regularnie i stale – jak mówił Cymerman - „prowadził nas ku najgłębszym doświadczeniom naszej egzystencji”. „Naprawdę, szczęśliwe jest miasto, które ma takiego artystę. Szczęśliwy Lublin, który ma Leszka Mądzika” – podkreślił.

Dziękując za tytuł honorowego obywatela Lublina prof. Leszek Mądzik podkreślił, że Katolicki Uniwersytet Lubelski dał mu możliwość tworzenia własnego, eksperymentalnego teatru w okresie PRL. „Uniwersytet był dla mnie laboratorium (…) Warunki były, jakie były - trudna sytuacja KUL-u i w Polsce, a ja miałem ten komfort, żeby ten teatr uprawiać” – wyjaśnił.

Wspomniał, że pierwszy jego spektakl - który pierwotnie miał być zatytułowany „Życie ukrzyżowane” – zatrzymała lubelska cenzura, ale dzięki wstawiennictwu wielu osób udało się przeforsować tę premierę, ale po zmianie tytuł na „Ecce Homo”.

Podkreślił, że tworzenie teatru bez słów dało mu możliwość docierania do widza w różnych kulturach i częściach świata, bo „wszędzie człowiek płacze, czuje, że jest mu zimno i czuje lęk”. „Zajrzałem do takich egzystencjalnych potrzeb, które na co dzień nie są wyzwolone, a czasami są tępione” – zaznaczył.

Leszek Mądzik (ur. w 1945 r.) - reżyser, scenograf, malarz, fotograf - jest uważany za jednego z najoryginalniejszych polskich twórców teatralnych. W 1966 r. rozpoczął studia z historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Początkowo był scenografem w Teatrze Akademickim, ale już w 1969 r. rozpoczął pracę nad własnym, autorskim teatrem - Sceną Plastyczną KUL. Pierwszy spektakl pt. „Ecce Homo” został wystawiony wiosną 1970 r.

Spektakle Sceny Plastycznej KUL - określanej jako teatr obrazu - są pozbawione słów, tradycyjnego aktorstwa i fabuły, opierają się na scenografii, przestrzeni, grze świateł, ciszy i dźwięków. W swojej twórczości artysta drąży tematykę sacrum, śmierci, erotyki, przemijania. Krytycy teatralni w Polsce i za granicą nazywają teatr Mądzika teatrem filozoficznego egzystencjalizmu. Głównymi środkami artystycznej wypowiedzi Mądzika, który jest reżyserem i scenografem wszystkich spektakli Sceny, są przestrzeń i światło, nieliczne postacie oraz przedmioty zanurzone w głębię i mrok.

W dorobku Sceny Plastycznej KUL jest ponad 20 spektakli. Wiele w nich pokazywane było na różnych festiwalach w kraju i na świecie, gdzie spotykały się uznaniem i zdobywały nagrody. Słynne przedstawienia Mądzika to m.in. „Zielnik”, „Wilgoć”, „Wrota”, „Wędrowne”, „Tchnienie”, „Kir”.

W grudniu ub.r. radni miejscy przyjęli jednogłośnie uchwałę w sprawie nadania honorowego obywatelstwa Lublina Leszkowi Mądzikowi. Miasto ma obecnie 23 honorowych obywateli, w tym gronie znajdują się m.in. Wanda Półtawska, Ryszard Kaczorowski, Norman Davies, św. Jan Paweł II, o. Ludwik Wiśniewski, Tomasz Wójtowicz, Juliusz Machulski, Krzysztof Cugowski.(PAP)

gab/ aszw/