Przed Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku w niedzielę zaprezentowana zostanie plenerowa wystawa „Twarz odwagi. Witold Pilecki (1901–1948)”. Chcieliśmy stworzyć syntetyczną, łatwą do zapamiętania graficzną biografię Witolda Pileckiego – mówi PAP Monika Krzencessa-Ropiak z Muzeum II Wojny Światowej.
Wernisaż wystawy odbędzie się w niedzielę o godz. 14.00, w 84. rocznicę agresji sowieckiej na Polskę, na placu przy budynku Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku. Na ekspozycję składa się 12 kubików opowiadających o życiu rotmistrza Witolda Pileckiego.
"Pomnik rtm. Witolda Pileckiego jest symbolem naszej instytucji. Chcieliśmy opisać historię tej ważnej dla naszego kraju postaci. Szczególnie młodzież przechodząca koło pomnika znajdującego się przed Muzeum II Wojny Światowej nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, kogo właściwie on przedstawia. Chcieliśmy stworzyć syntetyczną, łatwą do zapamiętania graficzną biografię Witolda Pileckiego. Chcieliśmy też ułatwić młodemu odbiorcy poznanie i zrozumienie jego życiowych decyzji przez użycie bardziej współczesnego języka wyrazu, który jest bliżej wrażliwości wizualnej młodych ludzi" – powiedziała PAP kierownik Działu Wystaw w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku Monika Krzencessa-Ropiak.
Dodała, że ekspozycja składa się z 12 kubików. "Są one ustawione tak, że stojąc na początku wystawy, widzimy pośrodku pomnik. Kubiki są wyposażone w specjalne wizjery, przez które możemy oglądać zdjęcia Witolda Pileckiego z różnych etapów jego życia. Począwszy od narodzin, aż do procesu i śmierci rotmistrza" – wyjaśniła Krzencessa-Ropiak.
Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. w Ołońcu. Był bohaterem wojny z bolszewikami i uczestnikiem kampanii 1939 r. W okupowanej stolicy współtworzył Tajną Armię Polską. 19 września 1940 r. dał się złapać Niemcom podczas łapanki, aby wykonać zadanie w KL Auschwitz. Z obozu uciekł pod koniec kwietnia 1943 r. Służył w AK i brał udział w Powstaniu Warszawskim. W latach 1944-1945 był w niewoli niemieckiej w oflagu w Murnau. Po wyzwoleniu obozu dołączył do II Korpusu Polskiego we Włoszech. W październiku 1945 r. wrócił do Polski, by prowadzić działalność wywiadowczą na rzecz II Korpusu.
W maju 1947 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy UB. Oskarżono go m.in. o działalność wywiadowczą na rzecz polskiego rządu na emigracji, w śledztwie był torturowany. 15 marca 1948 r. rotmistrz został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Miejsce pochówku Pileckiego nigdy nie zostało ujawnione przez komunistyczne władze, prawdopodobnie ciało rotmistrza wrzucono do dołów śmierci wraz z innymi ofiarami komunizmu na Łączce Cmentarza Wojskowego na Powązkach.
Do 1989 r. wszelkie informacje o dokonaniach i losie rtm. Pileckiego podlegały w PRL cenzurze. Witold Pilecki został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Orła Białego. W 2013 r. został awansowany do stopnia pułkownika. (PAP)
Autor: Dariusz Sokolnik
dsok/ joz/