5 lutego 1937 r. wicepremier i minister skarbu Eugeniusz Kwiatkowski na posiedzeniu Komisji Budżetowej Sejmu przedstawił plan budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego (COP). COP był największym przedsięwzięciem przemysłowym II RP. W latach 1937-1939, w ramach tzw. Trójkąta Bezpieczeństwa, w widłach rzek Wisły i Sanu powstały trzy rejony COP-u: surowcowy (kielecki), aprowizacyjny (lubelski) i przemysłu przetwórczego (sandomierski). Rocznie wydatki na COP sięgały 400-500 mln złotych (ok. 20-25 % budżetu państwowego).
COP w znacznym stopniu zwiększył możliwości obronne Polski, choć jego potencjał – w związku z wybuchem wojny we wrześniu 1939 r. – nie został w pełni wykorzystany. Spośród największych zakładów produkujących na rzecz wysiłku zbrojeniowego można wymienić m.in.: Państwowe Zakłady Lotnicze w Mielcu i Rzeszowie, fabryka opon w Dębicy, fabryki samochodów w Starachowicach i Lublinie oraz broni w Radomiu i Kielcach.(PAP)
wmk
