Ks. mjr. Rudolfa Marszałka ps. Opoka, kapelana żołnierzy AK i NSZ, upamiętnili mieszkańcy Bystrej koło Bielska-Białej. W niedzielę przypadła 71. rocznica śmierci duchownego, skazanego przez komunistów na śmierć. Kapłan został rozstrzelany 10 marca 1948 r.
W intencji „Opoki” została odprawiona msza św. w kościele Najdroższej Krwi Pana Jezusa w Bystrej. W tej miejscowości ks. Marszałek pełnił posługę kapłańską w latach 1940-1945. „Dziękujemy za życie, dzieło i cierpienie ks. Rudolfa. Ciągle na nowo zauważamy, jakiej światłości był to ksiądz. Posługiwał się on kilkoma językami” – mówił o ks. Rudolfie proboszcz bystrzańskiej parafii ks. kanonik Tadeusz Krzyżak.
Duchowny wspomniał o męczeńskiej karcie życia „Opoki”. „Od jego bratanków otrzymałem broszurę IPN poświęconą księdzu. Jest tam jego zdjęcie wykonane na ok. 2 tygodnie przed śmiercią. Widać potęgujące się cierpienie. To już nie ten piękny człowiek o zadbanym wyglądzie. Miał umęczoną twarz. Bezzębną. To jasne ukazanie męczeństwa, a potem śmierci tego człowieka, czcigodnego kapłana” – mówił proboszcz.
71 lat temu stracono ks. Rudolfa Marszałka, kapelana Żołnierzy Wyklętych
Ks. Krzyżak zwrócił zarazem uwagę, że w niedzielę w kościołach diecezji bielsko-żywieckiej został odczytany list paserski ordynariusza Romana Pindla, w którym zachęcał do poznania sylwetki i naśladowania urodzonego w Cieszynie św. Melchiora Grodzieckiego, XVII-w. męczennika, który także był kapelanem wojskowym. „Św. Melchior, żołnierz wojny 30-letniej, władający wieloma językami. Służył katolikom. Był kapłanem ponad swoje czasy. Koresponduje to z naszą mszą św. poświęconą pamięci ks. mjr. Marszałka” – zaznaczył.
Po mszy św. mieszkańcy Bystrej i członkowie Związku Żołnierzy NSZ okręgu Śląsk Cieszyński oddali hołd ks. mjr. „Opoce” przy upamiętniającym go monumencie, stojącym przy świątyni. Został odsłonięty 10 marca 2013 r., w 65. rocznicę śmierci duchownego.
Rudolf Marszałek urodził się w 1911 r. w Komorowicach Krakowskich, obecnie dzielnicy Bielska-Białej. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do wojska. Do rezerwy przeszedł w stopniu podporucznika. Rok później wstąpił do zakonu Chrystusowców. W 1939 r. przyjął święcenia kapłańskie. Został kapelanem 58. Pułku Piechoty Wielkopolskiej.
Po wybuchu wojny otrzymał rozkaz pokierowania transportem rannych żołnierzy do szpitali w Warszawie. W stolicy pomagał w tworzeniu przez Związek Polskich Kawalerów Maltańskich placówki medycznej.
W październiku 1939 r. Niemcy osadzili duchownego w więzieniu na Pawiaku. Został zwolniony po miesiącu. Nawiązał kontakt z rodzącymi się strukturami Organizacji Orła Białego. Współorganizował ją w Bielsku.
Wiosną 1940 r., gdy groziło mu aresztowanie, podjął próbę przedostania się do Francji, by dołączyć do polskiego wojska. Został zatrzymany przez Gestapo. Trafił do więzienia w Wiedniu, a później do niemieckiego obozu Mauthausen-Gusen. Po kilku tygodniach został zwolniony.
Po powrocie do okupowanej Polski przebywał w parafiach w Bielsku, Dziedzicach i - jeszcze w 1940 r. - w Bystrej. Wiosną 1942 r. został księdzem rektorem w Bystrej Krakowskiej. Angażował się w konspirację. Współpracował z AK. Do wiosny 1945 r. brał udział w pracach dowództwa. Służył jako kapelan.
W lipcu 1945 r., już jako kapitan, został duszpasterzem VII Okręgu Śląskiego Narodowych Sił Zbrojnych. Jesienią, jako kurier dowództwa okręgu, przedostał się do Brygady Świętokrzyskiej w amerykańskiej strefie okupacyjnej. W 1945 r. został awansowany do stopnia majora.
Po powrocie do kraju, chroniąc się przed aresztowaniem przez UBP, dołączył do oddziału NSZ Henryka Flamego „Bartka”, działającego na Żywiecczyźnie i Śląsku Cieszyńskim. W połowie sierpnia zgłosił się do niebezpiecznej wyprawy do Niemiec, by podjąć próbę przerzutu partyzantów „Bartka” na Zachód. Do Polski wrócił 1 grudnia 1946 r.
Ubowcy aresztowali „Opokę” 12 grudnia 1946 r. Następnego dnia trafił do więzienia w Katowicach lub Bytomiu. 31 grudnia został przewieziony do więzienia na Mokotowie w Warszawie. Śledztwo prowadził m.in. ppłk Józef Różański. Sąd skazał ks. Marszałka na karę śmierci. Wyrok został wykonany 10 marca 1948 r., ok. godz. 21. Jego szczątków do dziś nie odnaleziono. (PAP)
autor: Marek Szafrański
szf/ skr/
