Prof. Tadeusz Lewowicki, jeden z najwybitniejszych współczesnych pedagogów, otrzymał we wtorek w Cieszynie tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach za wybitne osiągnięcia, zasługi dla rozwoju nauki i kultury.
„Dzisiejsza uroczystość jest w moim przekonaniu potwierdzeniem, że to, co robię ma sens i znajduje społeczną akceptację. Doktorat honoris causa jest najwyższym wyróżnieniem i cieszę się, że to właśnie Uniwersytet Śląski zechciał mi nadać tę godność” – powiedział prof. Lewowicki obierając tytuł.
Naukowiec przywołał słowa św. Jana Pawła II z listu do społeczności, powstającego 25 lat temu Uniwersytetu Opolskiego. „+Zadaniem uniwersytetu jest pielęgnowanie i przekazywanie nie tylko wiedzy naukowej, ale także tego, co nazywamy mądrością+. W tym samym liście przytoczone zostało przesłanie Soboru Watykańskiego II: +epoka nasza, bardziej niż czasy ubiegłe potrzebuje takiej mądrości, która by wszystkie rzeczy nowe, odkrywane przez człowieka, czyniła bardziej ludzkimi. Przyszłym losom świata grozi bowiem niebezpieczeństwo, jeśli ludzie nie staną się mądrzejsi+” – mówił.
Prof. Lewowicki zaznaczył, że dziś te słowa mają jeszcze silniejszą wymowę. „Od tamtego czasu powstało wiele nowych broni. (…) A jednocześnie brakuje wody, choć mogłaby ona być w wielu rejonach świata, gdyby środki zamiast na broń przeznaczać na wyrównywanie różnic między bogatą północą i biednym południem. Tutaj potrzebna jest mądrość” – podkreślał.
Profesor wyraził nadzieję, że młodzież, która potrafi organizować swoją aktywność w Internecie, „przejrzy na oczy i skrzyknie się (…) przeciw dyktatowi tych, którzy chcą rządzić światem, zbroić się, chcą być bogaci i żadne etyczne względy ich nie interesują”.
Rektor Uniwersytetu Śląskiego prof. Andrzej Kowalczyk wyraził radość, że uczelnia, na prośbę władz i pracowników wydziału Etnologii i Nauki o Edukacji, wyróżniła „wybitnego humanistę i pedagoga, erudytę, +obywatela nauki+”.
„Jest bowiem pan profesor Tadeusz Lewowicki osobą wpisującą się w istotę dostojeństwa Uniwersytetu. Swoją postawą i pracą na rzecz nauki nawiązuje do najlepszych europejskich tradycji uniwersyteckich. Jako człowiek dialogu zachęca do otwartości i szacunku w relacji z innymi kulturami. W swoich publikacjach i wystąpieniach podkreśla, że prawdziwy i głęboki dialog z innymi wymaga słuchania partnerów, przyjęcia postawy gotowości do poznawania i rozumienia rzeczywistości, potrzeb i światopoglądów” – wskazywał rektor UŚ.
Prof. Ewa Ogrodzka—Mazur z Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji UŚ w laudacji powiedziała m.in., że prof. Tadeusz Lewowicki posiada ogromny autorytet wynikający z zasług badacza dla wiedzy. „Jest jednym ze współczesnych twórców szkoły naukowej – pedagogiki wielostronnej i pedagogiki międzykulturowej, autorem licznych publikacji na temat teorii i praktyki edukacji, niestrudzonym propagatorem najnowszych idei pedagogicznych i oświatowych” – wskazywała.
Jak podkreśliła, posiada on wielki autorytet moralny i społeczny. Zawdzięcza go „swym nieprzemijającym walorom i zdolnościom intelektualnym, a równocześnie szczególnej sile moralnej, która w chwili zamętu aksjologicznego niezmiennie wyróżnia jego osobę przejawianą rzetelnością, niezłomnością, czy cywilną odwagą”.
Prof. Lewowicki jest przedstawicielem nauk o wychowaniu. Od 1968 r. związany jest z Uniwersytetem Warszawskim. Od wielu lat kieruje tamtejszą Katedrą Dydaktyki. Kieruje również Zakładem Pedagogiki Ogólnej w Instytucie Nauk o Edukacji Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie i pracuje w Wyższej Szkole Pedagogicznej ZNP w Warszawie. Przewodniczy Komitetowi Nauk Pedagogicznych PAN. Wychował wiele pokoleń pedagogów.
Prof. Tadeusz Lewowicki jest autorem prac pedagogicznych, publikowanych w kraju i za granicą. Opublikował ich ponad 400. Prowadził wykłady i odbywał staże w wielu krajach europejskich, Australii i w Stanach Zjednoczonych. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Opolskiego i Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Doktoraty honoris causa Uniwersytetu Śląskiego posiadają m.in. Walery Pisarek, Stanisław Barańczak, Richard Pipes, Stanisław Mrożek, Wojciech Kilar i kard. Zenon Grocholewski. (PAP)
autor: Marek Szafrański
szf/ ekr/
