W 50. rocznicę śmierci Mieczysława Grydzewskiego Sejm RP oddaje cześć jego pamięci i dziełu – głosi przyjęta w czwartek przez aklamację uchwała upamiętniająca wydawcę, krytyka literackiego, redaktora „Wiadomości Literackich”.
90 lat temu, 15 stycznia 1930 r., rozpoczęło nadawanie Polskie Radio Lwów – piąta regionalna rozgłośnia Polskiego Radia. Wiele programów i wielu twórców tej instytucji przeszło do historii polskiej kultury popularnej.
154 imprezy zorganizowało Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli w ciągu 10 lat istnienia – poinformował w piątek na konferencji prasowej kurator placówki Tomasz Tyczyński. Miniony rok pracy muzeum upłynął pod znakiem obchodów 50. rocznicy śmierci pisarza.
Z dzisiejszej perspektywy niezwykle ważna jest rola Jana Hrynkowskiego jako „świadka pokolenia”. W drugiej połowie lat 60. był właściwie jedynym formistą, który dzielił się swoją wiedzą na temat początków awangardy artystycznej XX wieku w Polsce. – mówi PAP Światosław Lenartowicz, kurator wystawy „Jan Hrynkowski. Opowieść artysty” w Muzeum Narodowym w Krakowie.
11 grudnia minęło pół wieku od śmierci Izabeli Czajki-Stachowicz, muzy i hetery literackiej, pierwowzoru demonicznej Heli Bertz z „Pożegnania jesieni” Witkacego, pisarki i skandalistki, po wojnie – kapitana Urzędu Bezpieczeństwa.
Wystawę dzieł sztuki artystów związanych z Tatrami i Zakopanem, w tym Witkacego, Michałowskiego, Stryjeńskiej, Malczewskiego czy Nowosielskiego, będzie można oglądać od 13 grudnia w Warszawie, a od 28 grudnia w Zakopanem. Na ekspozycji znajdzie się ponad 100 obiektów; jej finałem będzie licytacja.
Utalentowany i pracowity, laureat literackiego Nobla. Także pełen pasji, lecz mierny aktor, krawiec, kolejarz, a nawet medium – to różne oblicza Władysława Reymonta, o których opowiada PAP dr Mirosława Bednarzak-Libera z Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego.
200 karykatur z prasy żydowskiej z międzywojnia, uzupełnionych o teksty satyryków tworzących w jidysz i po polsku, znalazło się w albumie „Wolny ptak. Der Frajer Fojgl”. Rysunki pokazują od wewnątrz złożony, wielobarwny świat żydowski i stosunki polsko-żydowskie.
„Wystawa, której nie było...Ignacy Łopieński (1865–1941) – odnowiciel sztuki graficznej” nawiązuje do ekspozycji prac tego artysty, która miała odbyć się jesienią 1939 r. w Muzeum Narodowym w Warszawie, jednak jej otwarcie uniemożliwił wybuch wojny.
Wydawnictwa z lat 20. i 30. XX w. dostępne w 1939 r. w stołecznych księgarniach znalazły się na wystawie w Muzeum Drukarstwa. To książki popularnonaukowe, poezja i literatura dla dzieci, ale też encyklopedie i albumy, które mają dać wyobrażenie o upodobaniach literackich mieszkańców.