Pierwszy numer „Po Prostu”, studenckiego pisma społeczno – kulturalnego, wydano 1 lipca 1947 r. w Warszawie. Od końca 1948 r. było ono oficjalnym organem Związku Młodzieży Polskiej i służyło władzom komunistycznym do ideologicznej indoktrynacji młodzieży i środowiska studenckiego.
25 sierpnia 1948 r. we Wrocławiu rozpoczął się Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju. Wzięło w nim udział kilkuset pisarzy, artystów i naukowców reprezentujących 46 państw. Przebieg obrad w dużym stopniu podporządkowany został dyrektywom Kremla, mającym na celu mobilizowanie światowej opinii publicznej przeciwko „imperialistom amerykańskim”. Organizując szeroką kampanię „na rzecz pokoju” Związek Sowiecki prowadził jednocześnie intensywne prace nad własnym programem nuklearnym.
24 kwietnia 1953 r. Najwyższy Sąd Wojskowy rozpatrywał w ostatnim procesie grupowym sprawę trzech oficerów Oddziału II Sztabu Generalnego WP oskarżonych o próbę obalenia przemocą ustroju Polski i działalność szpiegowską na rzecz zachodnich mocarstw. Na karę śmierci skazano mjr Benno Zerbsta, uczestnika bitwy pod Monte Cassino. Wyrok wykonano 21 sierpnia 1953 r. Pozostali dwaj oskarżeni skazani zostali na kary długoletniego więzienia.
3 maja 1952 r., polska sekcja Radia Wolna Europa rozpoczęła z Monachium nadawanie stałych audycji w języku polskim. Jej pierwszym dyrektorem został legendarny kurier i emisariusz Komendy Głównej AK i Rządu RP na uchodźstwie Jan Nowak-Jeziorański.
26 października 1952 r. w atmosferze terroru odbyły się wybory do Sejmu PRL pierwszej kadencji. Były one całkowicie zmanipulowane przez specjalną grupę z Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Prawdziwe wyniki głosowania nie są znane. Oficjalnie ogłoszono, że w wyborach wzięło udział 95% uprawnionych. Spośród nich 99,8% poprzeć miało jedyną listę kandydatów zgłoszoną przez „Front Narodowy”, złożoną z członków PZPR, ZSL i SD oraz niewielkiej grupy „bezpartyjnych”.
15 października 1952 r. przed Najwyższym Sądem Wojskowym w Warszawie stanęło czterech oficerów lotnictwa, z których trzech walczyło w czasie II wojny światowej w bitwie o Wielką Brytanię. Wszyscy oni oskarżeni zostali o działalność konspiracyjno-szpiegowską i skazani na karę śmierci.