Halina Kwiatkowska - aktorka, pedagog, przyjaciółka Jana Pawła II - świętowała w piątek w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie jubileusz 70-lecia swojej pracy artystycznej.
"Moją kolebką aktorską jest Teatr Rapsodyczny, w którym byłam przez całą okupację tajnie i potem jeszcze dwa lata. Wtedy zaczął mi się marzyć teatr o innej formie, żeby na scenie była akcja, żebym miała kontakt z partnerem i żebym mogła się ruszać, wykonywać gesty, czego w Teatrze Rapsodycznym - czystym, pięknym teatrze słowa nie było" - mówiła Kwiatkowska opowiadając o początkach swojej pracy.
Podczas uroczystości zatytułowanej "70/90 czyli siedemdziesiątka dziewięćdziesięciolatki" aktorka wspominała też dwadzieścia - jak podkreśliła - "wspaniałych" lat, które spędziła w kabarecie "Jama Michalika", gdzie jeden z programów zatytułowany "Trędowaty" był grany 502 razy.
Halina Kwiatkowska mówiła, że zagrała dziewięć ról filmowych. "Tylko dwie z nich w jakiś sposób mnie cieszą. To rola w +Popiele i diamencie+ u Andrzeja Wajdy i +Lalce+ Wojciecha Hasa" - wyznała.
Kwiatkowska zagrała w piątek wieczorem w "Tartuffe" Moliera w reż. Mikołaja Grabowskiego. "Kiedy dziś patrzyłem na ten spektakl zdałem sobie sprawę, że jej energia jest umiejscowiona wyżej niż niejednego młodego człowieka. To fenomen, który można rozczytywać poprzez jej geny, jej bardzo precyzyjny umysł, jej zaangażowanie, jej wychowanie, kulturę i obycie ze światem. Ona jest ciągle zainteresowana życiem, zainteresowana czymś, co ją jeszcze spotka" - powiedział PAP dyrektor Starego Teatru, Mikołaj Grabowski.
"Ona nigdy nie mówi dość. I są tacy ludzie, którzy nigdy nie mówią dość, dla których życie zawsze będzie czymś najważniejszym, najciekawszym i najbardziej wyzywającym" - dodał Grabowski.
Kwiatkowska urodziła się 25 kwietnia 1921 r. w Bochni. Pierwsze doświadczenia teatralne Haliny Kwiatkowskiej rozpoczęły się w gimnazjum w rodzinnych Wadowicach. Działał tam amatorski teatr międzyszkolny. U boku Karola Wojtyły zagrała Anielę w "Ślubach panieńskich" Aleksandra Fredry oraz tytułowe role w "Balladynie" Juliusza Słowackiego i "Antygonie" Sofoklesa.
Właściwy debiut sceniczny Kwiatkowskiej nastąpił 1 listopada 1941 r. w przedstawieniu "Król Duch" Juliusza Słowackiego w konspiracyjnym Teatrze Rapsodycznym stworzonym w Krakowie przez Mieczysława Kotlarczyka.
W Teatrze Rapsodycznym aktorka występowała do 1947 r. Później współpracowała z krakowskimi scenami: Teatrem TUR (1947 - 48), Państwowymi Teatrami Dramatycznymi (1948 - 53).
W 1954 roku rolą Warii w "Wiśniowym sadzie" w reżyserii Władysława Krzemińskiego rozpoczęła pracę w zespole Starego Teatru pozostając w nim do dziś. Zagrała kilkadziesiąt bardzo zróżnicowanych ról współpracując m.in. z Jerzym Jarockim, Konradem Swinarskim, Józefem Szajną i Zygmuntem Huebnerem.
W czerwcu 2006 r. w Starym Teatrze odbyła się premiera "Tartuffe'a" Moliera w reżyserii Mikołaja Grabowskiego, w której aktorka stworzyła rolę Pani Pernelle.
Prof. Halina Kwiatkowska przez czterdzieści lat była wykładowcą krakowskiej PWST. Uczyła piosenki, prozy, wiersza, w końcu stworzonego przez siebie przedmiotu - "kultury bycia". Wychowała 586 studentów. Wraz z Ewą Otwinowską napisała dwie sztuki teatralne: "Ogłoszenie matrymonialne" i "Sytuację bez wyjścia".
Jest autorką książek wspomnieniowych: "Porachunki z pamięcią", "Wielki Kolega", "Boyowym szlakiem, czyli a to ci kabaret" (współautorstwo Bruno Miecugow) oraz najnowszej publikacji "Nie ma takiej świętej" (2011). Została odznaczona m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Nagrodą Honorową Fundacji Kultury Polskiej i Medalem Honoris Gratia(PAP).
wos/ ls/
