Rekonstrukcje historyczne coraz popularniejsze w Polsce

Rekonstrukcje historyczne to bardzo szybko rozwijający się ruch związany z wojskowością, z kultywowaniem tradycji różnych jednostek wojskowych z różnych krajów i epok. Obecnie w Polsce działa kilkaset takich grup rekonstrukcyjnych, a co roku rośnie liczba imprez, których uczestnicy odtwarzają wydarzenia historyczne. Rekonstruktorzy wcielają się w Rzymian i Indian, rycerzy, odtwarzają formacje bojowe Słowian i wikingów, okres potopu szwedzkiego, wojen napoleońskich, czasy powstań, wojny secesyjnej, wcielają się w żołnierzy z frontów I i II wojny światowej, września 1939, czy powstańców warszawskich.

Zdaniem Piotra Marciniaka ze Stowarzyszenia Historycznego im. 10 Pułku Piechoty z Łowicza jest to oryginalne zjawisko socjologiczne, które przyszło do Polski z Zachodu i rozwija się w tempie ekspresowym. "Z roku na rok grup przybywa, poziom rekonstrukcji staje się coraz wyższy. Początki rodzenia się ruchu rekonstrukcyjnego były to proste repliki, mundury szyte naprędce, bądź modyfikacje mundurów w przypadku Wojska Polskiego, Ludowego WP. Natomiast teraz szyje się dokładne kopie, bazuje się na wykonywaniu dokładnego koloru sukna, odcieni, gramatury sukna" - podkreśla Marciniak

Jego zdaniem każdy element rekonstrukcji - od wyposażenia, munduru do detali, takich jak chociażby woreczki na chleb, czy elementy prywatne żołnierza, są odtwarzane z największą dokładnością.

Marciniak ocenia, że grupy odtwarzające np. wojska amerykańskie czy niemieckie bazują na doskonałych replikach. Grupy odtwarzający przedwojenne wojsko polskie mają dużo większy problem. „Polacy muszą bazować na surowcach lokalnych, na lokalnych krawcach. Rekonstrukcja wojska polskiego jest chyba najtrudniejsza” - uważa.

Według niego to, co widać na pokazach, czy zlotach to wierzchołek góry lodowej, a u podstaw tej pasji leży często wizyta w Centralnym Archiwum Wojskowym czy w Muzeum Wojska Polskiego. „Centralne Archiwum ma jeden z najbogatszych zbiorów warunków technicznych, czyli gotowych niemalże wykrojów mundurów, jak to wtedy wyglądało, łącznie z tym, że mają wzorniki próbek materiałów” - dodał.

Piotr Gilewski ze Stowarzyszenia Historycznego Strzelcy Kaniowscy z Łodzi przyznaje, że od dziecka interesował się wojskiem II RP, kolekcjonował różne rzeczy, początkowo guziki czy chlebaki. „Dzisiaj jest tak, że mogę założyć cały mundur, od stóp do głów się ubrać i przy okazji z kolegami pokazać, jak wyglądało przedwojenne wojsko. Prowadzimy różne ćwiczenia, manewry, robimy różne rekonstrukcje historyczne, pogadanki dla młodzieży w szkołach, także możemy tą wiedzą zarażać innych” - przyznał Gilewski.

Według Marciniaka w przypadku rekonstrukcji najważniejsza jest edukacja, a ich pasja może pomóc odciągnąć młodych ludzi od komputerów czy tabletów. „Oni podchodzą do nas, dotykają, oglądają, w muzeach tak nie można, bo wszystko jest w gablotach. U nas można wszystkiego dotknąć, są to kopie” - dodaje.

„Nam zależy na tym, by widz, który do nas podejdzie zapamiętał, że tak ci żołnierze wyglądali i następnym razem widząc w książce sylwetkę, ten młody człowiek powie: +O tak, to jest na pewno żołnierz polski+, nie pomyli go z niemieckim. W jakiś sposób wypełniamy tą niszę, która pozostała i jest to też bardzo fajna forma spędzania czasu”- dodał Marciniak. (PAP)

szu/ hgt/