Urodził się 1 maja 1900 r. w warszawskiej rodzinie chasydzkich Żydów – Mendela Michała Chwata i Rozalii Kronsilber. Wbrew tradycji wielu pobożnych żydowskich rodzin Aleksandrowi wybrano drogę edukacji typową dla środowisk asymilacyjnych. Początkowo uczęszczał do rosyjskiego gimnazjum rządowego, a potem do założonego w 1915 r. gimnazjum Jakuba Finkla. Maturę zdał w gimnazjum Rocha Kowalskiego. Tam spotkał przyszłego twórcę polskiego futuryzmu Anatola Sterna.
22 lata pracy, 21 tomów podzielonych na 22 wolumeny, kilka tysięcy stron i znakomity zespół edytorów - nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazały się właśnie dwa tomy z serii „Dzieł zebranych” Czesława Miłosza: „Z archiwum”, czyli wybór publicystyki noblisty z lat 1945–2004 oraz bibliografia przedmiotowa 1932–2020.
„Ta korona spada mi na uszy, za duża..” - tak Czesław Miłosz opisał swoje położenie po odebraniu 40 lat temu, 10 grudnia 1980 roku, literackiego Nobla. Poetę męczyła nie tylko nagła popularność, ale przede wszystkim próby czynienia z niego autorytetu moralnego i wcielania do pocztu polskich wieszczów.
Biblioteka Narodowa ogłosiła konkurs na oficjalny ekslibris księgozbioru Czesława Miłosza. Ponad 8 tys. książek, czasopism i innych obiektów należących niegdyś do polskiego Noblisty zostanie oznaczonych zwycięskim projektem. Zgłoszenia konkursowe można przesyłać do 14 grudnia.
W Głębokiem na północy Białorusi zachował się dom, w którym przez ponad trzy lata mieszkali rodzice Czesława Miłosza – informuje w czwartek na swoim portalu telewizja Biełsat. Dom udało się odnaleźć dzięki lokalnemu historykowi Kastusiowi Szytalowi.
Gdy 9 października 1980 r. komitet noblowski ogłaszał, że Czesław Miłosz otrzymał najważniejszą literacką nagrodę świata, niemal od razu pojawiły się zarzuty i opinie o politycznym geście szwedzkiej akademii. Niejako potwierdził to sam poeta, pojawiając na się uroczystości wręczenia nagrody z wpiętym w klapę znaczkiem „Solidarności”. Dziś wiemy, że był to tylko zbieg okoliczności, a Miłosz otrzymał Nobla, bo „wielkim poetą był”.
„W okresie 5–19 czerwca 1981 r. będzie przebywał w Polsce emigracyjny literat Czesław Miłosz – laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury […] Przewidujemy, że pobyt Cz. Miłosza w Polsce wyzwoli w środowiskach kulturalnych demonstracyjne postawy polityczne opozycji intelektualnej, afirmujące z jednej strony kult wielkości literackiej Cz. Miłosza, z drugiej zaś dla jego postawy ideowo-politycznej i wolności literatury […] Nadmienić należy, że całą dotychczasową twórczość Cz. Miłosz opublikował w Instytucie Literackim w Paryżu. Istnieje więc uzasadniona konieczność podjęcia operacyjnych działań zmierzających do zabezpieczenia dopływu informacji z imprez i spotkań, jakie będą miały miejsce w czasie pobytu Cz. Miłosza na terenie Warszawy, Krakowa, Lublina i Łomży; rozpoznania osób uczestniczących w tych imprezach i postaw politycznych i powiązań z grupami antysocjalistycznymi” – pisano we wniosku o wszczęcie tzw. sprawy obiektowej, której nadano kryptonim „Poeta”.
120 lat temu, 1 maja 1900 r., urodził się Aleksander Wat, jeden z najbardziej oryginalnych polskich pisarzy XX wieku, współtwórca polskiego futuryzmu, obserwator sowieckiego totalitaryzmu, w młodości zafascynowany komunizmem. Jego spisane rozmowy z Czesławem Miłoszem są uważane za bezcenne źródło historyczne.
Czwarte czytanie performatywne w ramach cyklu „Nowe Formy Teatru” w Mazowieckim Instytucie Kultury (MIK) będzie poświęcone dystopii, którą w „Górach Parnasu” stworzył Czesław Miłosz – informuje PAP Radosław Lubiak z dział marketingu i promocji MIK.
Znicze zapłonęły w czwartek na grobowcu Czesława Miłosza w Panteonie Zasłużonych na Skałce. W ten sposób miasto Kraków uczciło 15. rocznicę śmierci poety i zainaugurowało coroczną akcję zapalania zniczy na grobach zasłużonych krakowian.