Rok 996. Młody biskup Adalbert, pochodzący z rodu Sławnikowiców, po ucieczce z Pragi (przed niechętnym Boelsławem II Pobożnym) prosi papieża, by ten pozwolił mu zostać zwykłym zakonnikiem w benedyktyńskim klasztorze Bonifacego i Aleksego na Awentynie. Zgodnie z decyzją synodu i na skutek rozgrywek politycznych na papieskim dworze, musi jednak wracać na Słowiańszczyznę.