Marszałek Sejmu Elżbieta Witek oceniła, że warto z życia marszałka Józefa Piłsudskiego czerpać inspirację. On się wyróżniał w swoim pokoleniu, on zawsze widział dalej niż ci, którzy byli obok niego. I to zachęca nas do patrzenia długofalowego – powiedziała w Polkowicach.
W kwietniu 1922 r. w Wilnie Józef Piłsudski mówił o wspólnych dziejach Polski i Litwy. Przemawiał jako naczelnik polskiego państwa i jako wilnianin. „Wilno w przeszłości było dla Polaków i Litwinów łącznikiem. Natomiast w czasach, gdy Józef Piłsudski formował polskie państwo, stało się przedmiotem sporu” – czytamy.
„Żołnierze! Polska wolna zrodziła się z upadku naszych ciemiężycieli. Powstał z tego upadku, chaos, który nas otacza zewsząd, wdziera się do dusz naszych. Wśród tego rozprzężenia, wznosić musimy siłę zbrojną Polski dla obrony jej granic, dla urządzenia się we własnym już domu” (z rozkazu J. Piłsudskiego z 1.01.1919 r.)
15 sierpnia uznawany jest za rocznicę polskiego zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej. Ta ogromna batalia tocząca się na obszarze pomiędzy Dęblinem a granicą z Prusami Wschodnimi była sumą kilku starć, o których wyniku przesądziły determinacja polskiego dowództwa i żołnierzy oraz doskonale przygotowany plan działań.
Józef Piłsudski miał największy udział w zwycięstwie w wojnie z bolszewikami w 1920 r.; on uformował i umocnił granice II Rzeczpospolitej – mówił w piątek, w przededniu 100. rocznicy Bitwy Warszawskiej, prezydent Andrzej Duda podczas uroczystości otwarcia Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.
Chcemy, żeby mieszkańcy Sulejówka mogli mówić, że Muzeum Józefa Piłsudskiego jest nasze – powiedział w piątek dyrektor Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku Robert Supeł. Placówka zostanie otwarta dla zwiedzających 11 listopada.
Bitwa stoczona u bram Warszawy w sierpniu 1920 roku miała równie przełomowe znaczenie jak Maraton czy Waterloo. Jej wynik bowiem miał zasadniczy wpływ na wydarzenia polityczne z lat dwudziestych i trzydziestych, na przebieg drugiej wojny światowej, na układ pokojowy z roku 1945 i na postawy europejskich mężów stanu epoki – pisze Adam Zamoyski.
„Czas nieubłaganie oddala od nas heroiczne dzieje ukraińskich walk narodowo-wyzwoleńczych z lat 1917-1921, kiedy po kilku wiekach pozostawania pod władzą rosyjskich monarchów Ukraińcy zaczęli tworzyć własne niezależne i suwerenne państwo, dla którego obrony powstała odrodzona ukraińska armia, kontynuująca sławne tradycje kozackie” – czytamy.