W styczniu 1225 r. papież Honoriusz III „wziął pod opiekę św. Piotra nawróconych mieszkańców Inflant oraz Prus” - przypomina dyrektor Archiwum Archidiecezji Warmińskiej ks. prof. Andrzej Kopiczko. W 1243 r. formalnie powołano diecezję warmińską, z której jako osobną krainę polityczną wyodrębniono Warmię.
Papież Franciszek, który we wtorek kończy 88 lat, jest jednym z najstarszych papieży w historii Kościoła i najstarszym podróżującym po świecie. Dwa dni przed urodzinami odwiedził Korsykę, a za tydzień zainauguruje Rok Święty z bogatym programem wydarzeń, który będzie wyzwaniem dla jego sił i zdrowia.
Metropolita krakowski kard. Karol Wojtyła został wybrany na papieża 16 października 1978 r. Przyjął imię Jan Paweł II. Był pierwszym od ponad 450 lat biskupem Rzymu niebędącym Włochem oraz najmłodszym z papieży od półtora wieku. Miał wówczas 58 lat. Podczas inauguracji pontyfikatu powiedział słynne zdanie: "Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! (...) otwórzcie granice państw, systemy ekonomiczne i polityczne, szerokie obszary kultury, cywilizacji i rozwoje".
1025 lat temu, 2 kwietnia 999 roku w Rzymie wybrano papieżem Gerberta z Aurillac, który przybrał imię Sylwestra II. W polskiej historii zapisał się jako twórca metropolii gnieźnieńskiej i papież, który kanonizował patrona Polski Wojciecha. Po śmierci oskarżano go o kontakty z diabłem.
Jedna zapowiedziana już podróż - do Belgii, kilka rozważanych wizyt zagranicznych, finał synodu, który nakreśli przyszłość Kościoła - to plany 87-letniego papieża Franciszka na 2024 rok; jedenasty jego pontyfikatu. Miniony rok minął pod znakiem intensywnych pielgrzymek papieża, ale i jego problemów ze zdrowiem, które pokonał w ostatnim czasie. To będzie też kolejny rok dużych wyzwań dla watykańskiej dyplomacji.
„Politykę europejską w tym okresie można porównać do barkowego ołtarza. Mnogość podmiotów uprawiania dyplomacji oraz sploty działań i celów władców nowożytnych państw i państewek odpowiadają bogactwu ornamentyki i symboliki osiągniętymi przez twórców żyjących w tych czasach. Jeśli prawdą jest teza, że istotą baroku jest ruch, to polityka międzynarodowa pierwszej połowy XVII wieku jawi się jako kwintesencja epoki” – pisze autor we wstępie.