Ich wina polegała na tym, że były żonami i dziećmi polskich „zdrajców ojczyzny” skazanych na śmierć i łagry. Dziesiątki tysięcy kobiet nie tylko straciło mężów, zostało wysłanych do obozów, odebrano im dzieci, a nawet kiedy zakończył się stalinowski terror, nikt nie oddał im sprawiedliwości. Ich losy opisują w książce „Bez winy i bez przyszłości” Iwan Kozłowski, Mariusz Kwaśniak, Bożena Witowicz, Paweł Zielony.
85 lat temu, 10 marca 1939 r. dyktator ZSRS wygłosił przemówienie, które było zapowiedzią wielkiej zmiany w jego strategii prowadzenia polityki zagranicznej. Stalin zadeklarował, że mocarstwa zachodnie nie zmuszą go do „wyciągania kasztanów z ognia”. Była to oferta współpracy z III Rzeszą.
Nie warto zastanawiać się nad tym, kiedy w Moskwie zapadła decyzja o ujarzmieniu narodu polskiego. To zawsze było jej celem – powiedział na międzynarodowej konferencji naukowej „Stalin wobec sąsiadów 1939–1945” historyk dyplomacji prof. Marek Kornat z IH PAN i UKSW.
„Stalin stworzył własny wizerunek cara, skromnego, surowego, tajemniczego i proletariackiego” – pisze Simon Sebag Montefiore. Monumentalna biografia Stalina jest wznowieniem książki brytyjskiego historyka i dziennikarza opublikowanej przed kilkunastu laty.
75 lat temu, 7 czerwca 1944 r., premier Stanisław Mikołajczyk spotkał się w Waszyngtonie z prezydentem USA Franklinem D. Rooseveltem. Rozmowa była pierwszą z kilku pomiędzy tymi politykami i jednocześnie jednym z momentów, w których rząd RP przekonał się o rzeczywistych celach polityki aliantów oraz ich stosunku do polskich interesów.
Wielki Głód na Ukrainie z lat 1932–1933 pochłonął do 7 mln istnień ludzkich. „Historia nie zna drugiej równie okrutnej zbrodni przeciw całemu narodowi” - napisał świadek tamtych wydarzeń Miron Dolot w książce „Zabić głodem. Sowieckie ludobójstwo na Ukrainie”.