W piątek wieczorem zmarł ekonomista, były minister finansów i doradca prezydenta Bronisława Komorowskiego prof. Jerzy Osiatyński. Miał 81 lat.
O śmierci prof. Osiatyńskiego poinformowały w piątek wieczorem media powołując się na informacje od rodziny. Wyrazy współczucia dla bliskich profesora złożyli na Twitterze m.in. były premier Marek Belka oraz były minister finansów Jan Vincent Rostowski.
Jerzy Osiatyński urodził się w Rydze 2 listopada 1941 r. W 1964 r. ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). W 1989 r. uzyskał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
W latach 1989-91 był ministrem - kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Był posłem na Sejm X, I, II i III kadencji. Zasiadał w wielu sejmowych komisjach i podkomisjach zajmujących się finansami publicznymi, integracją europejską, kontrolą publiczną, audytem oraz polityką ekonomiczną. Od 1992 r. do 1993 r. pełnił funkcję ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej.
W latach 1995-2008 Jerzy Osiatyński pełnił funkcję konsultanta Banku Światowego oraz innych organizacji międzynarodowych i pozarządowych w dziedzinie transformacji gospodarczej.
Od stycznia do 10 kwietnia 2010 r. był członkiem Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP. W latach 2001-2006 członkiem Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy premierze, a w latach 2004-2006 r. jej wiceprzewodniczącym. W październiku 2010 roku został doradcą społecznym prezydenta Bronisława Komorowskiego. W 2013 roku wszedł w skład Rady Polityki Pieniężnej.
Od stycznia do 10 kwietnia 2010 r. był członkiem Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP. W latach 2001-2006 członkiem Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy premierze, a w latach 2004-2006 r. jej wiceprzewodniczącym.
W październiku 2010 roku został doradcą społecznym prezydenta Bronisława Komorowskiego. W 2013 roku wszedł w skład Rady Polityki Pieniężnej.
Prof. Osiatyński był autorem wielu prac naukowych z dziedziny teorii ekonomii, finansów publicznych, historii doktryn ekonomicznych oraz transformacji gospodarki od centralnie planowanej do rynkowej. W 1990 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Nowym Jorku.(PAP)
kkr/wr/
