Anna Branicka-Wolska. Fot. PAP/L. Szymański
W sobotę zmarła Anna Helena Branicka-Wolska ps. AK Późna, córka Adama Branickiego, ostatniego właściciela Pałacu w Wilanowie, jedna z bohaterek książki nt. udziału kobiet w Powstaniu Warszawskim, działaczka społeczna – informuje w mediach społecznościowych Polskie Towarzystwo Ziemiańskie.
Anna Helena Branicka-Wolska urodziła się 27 listopada 1924 r. w Wilanowie w rodzinie ostatniego właściciela Wilanowa. Była ostatnią przedstawicielką rodziny Branickich.
We wrześniu 1939 r. była pielęgniarką w szpitalu polowym w Wilanowie. W 1943 r. ukończyła tajne gimnazjum Wandy Szachtmajerowej, w 1942 r. została zaprzysiężona w AK (ps. Późna) w oddziale "Obroża". Uczestniczyła w akcjach kolportażu konspiracyjnej prasy, przewozu rozkazów, broni.; Aresztowana w 1945 r. przez NKWD, została zesłana do Krasnogorska.
Do Warszawy wróciła we październiku 1947 r. Studiowała socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, potem Warszawskim, pracowała w Bibliotece UW i Instytucie Badań Literackich PAN.
Anna Branicka-Wolska była też działaczką społeczną, członkiem-założycielem Związku Sybiraków i Polskiego Towarzystwa Ziemiańskiego - a także autorką i bohaterką wielu publikacji, wspomnień, w rym kilkakrotnie wydawanych "Listów nie wysłanych".
We wrześniu 1939 r. była pielęgniarką w szpitalu polowym w Wilanowie. W 1943 r. ukończyła tajne gimnazjum Wandy Szachtmajerowej, w 1942 r. została zaprzysiężona w AK (ps. Późna) w oddziale "Obroża". Uczestniczyła w akcjach kolportażu konspiracyjnej prasy, przewozu rozkazów, broni.; Aresztowana w 1945 r. przez NKWD, została zesłana do Krasnogorska.
W 2009 r. Branicka-Wolska została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej - za działalność na rzecz środowisk kombatanckich. W 2010 r. otrzymała najwyższe odznaczenie francuskie - Legią Honorową - za uratowanie francuskiego oficera, Bernarda de Roquefeuila w czasie II wojny światowej. (PAP)
wmi/ pat/
