Samorząd województwa podlaskiego świętuje 500-lecie województwa. W obchodach weźmie udział prezydent Bronisław Komorowski. W piątek ulicami Białegostoku przejdzie wielka parada z udziałem samorządowców, zespołów ludowych, grup rekonstrukcyjnych. Zdaniem prof. Adama Dobrońskiego, białostockiego historyka, pod którego redakcją powstała pierwsza monografia obecnego województwa, jubileusz powinien służyć regionalnej integracji, choć nie wszyscy jego mieszkańcy mogą czuć się Podlasianami w sensie historycznym.
Wybitne postaci powstania styczniowego, przejawy oporu Polaków wobec zaborców, udział duchowieństwa w powstaniu – to główne zagadnienia konferencji naukowej pt. „Rok 1863. Walka – Kraj - Lubelszczyzna – Kościół”, która rozpoczęła się w czwartek w Lublinie.
Dwie nowe książki dotyczące podziemia niepodległościowego w regionie radomskim po drugiej wojnie światowej wydał Instytut Pamięci Narodowej. Publikacje poświęcone są Żołnierzom Wyklętym, m.in. legendarnemu żołnierzowi WiN Aleksandrowi Młyńskiemu „Drągalowi”. Album "Bić się do końca. Podziemie niepodległościowe w regionie radomskim w latach 1945-1950" jest pokłosiem wystawy o tym samym tytule przygotowanej w ub. roku przez IPN w Radomiu.
1861 27 lutego - W Warszawie podczas manifestacji patriotycznej od kul wojska rosyjskiego ginie 5 osób. Powstaje Delegacja Miejska, która spotyka się z namiestnikiem Gorczakowem i organizuje uroczysty pogrzeb zabitych. 27 marca – Margrabia Aleksander Wielopolski obejmuje urzędowanie jako dyrektor przywróconej Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Zaczyna prace nad wprowadzaniem reform.
Józef Śmiechowski (1796-1875) - Jako oficer uczestniczył w powstaniu listopadowym. W 1863 roku zorganizował oddział powstańczy. Walczył pod rozkazami Langiewicza, mianowany został generałem. Brał m. in. udział w bitwach pod Małogoszczą, Pieskową Skałą i Grochowiskami. Zmarł we Lwowie.
Henryka Pustowójtówna, „Michał Smok” - (1838-1881). Córka Polki i rosyjskiego oficera. Uczestniczka manifestacji patriotycznych przed wybuchem powstania. W jego trakcie była adiutantem Dionizego Czachowskiego w oddziale Mariana Langiewicza. Aresztowana w marcu 1863 przez Austriaków wraz z Langiewiczem po przejściu do Galicji. Po powstaniu przebywała na emigracji we Francji. Zmarła w Paryżu.
Stefan Bobrowski (1841-1863) - Jeden z najwybitniejszych przywódców politycznych powstania styczniowego. W czasie studiów w Petersburgu związany z Zygmuntem Sierakowskim i konspiracyjnym Kołem Oficerów. W 1863 r. członek Komitety Centralnego Narodowego, następnie Tymczasowego Rządu Narodowego i naczelnik Warszawy, faktycznie kierował powstaniem. Zginął w sprowokowanym pojedynku w kwietniu 1863 roku. Był wujem Josepha Conrada.
Zygmunt Padlewski - urodził się w 1835 r. w Czerniawce Małej pod Berdyczowem; syn powstańca listopadowego, porucznik artylerii, odszedł z wojska rosyjskiego przed powstaniem styczniowym. Następnie był wykładowcą w polskiej szkole wojskowej we Włoszech. Członek Komitetu Centralnego Narodowego i naczelnik warszawskiej organizacji miejskiej. Nie udało mu się zdobyć Płocka w momencie wybuchu powstania. Naczelnik powstania w guberni płockiej. Aresztowany w kwietniu, rozstrzelany w maju 1863 r.
Józef Hauke-Bosak - Bliski krewny gen. Maurycego Haukego, zabitego przez powstańców podczas Nocy Listopadowej. Ukończył rosyjską wyższą szkołę wojskową. Odszedł z armii w stopniu pułkownika. W powstaniu styczniowym był generałem, naczelnikiem województwa krakowskiego i sandomierskiego. W zreorganizowanej przez Traugutta armii powstańczej był dowódcą II korpusu. Jego oddziały poniosły klęskę podczas jednej z największych ostatnich bitew powstania, pod Opatowem w lutym 1864 roku. Poległ w służbie francuskiej w 1871 roku jako dowódca brygady.
Dionizy Czachowski (1810-1863) - Jeden z najlepszych dowódców powstańczych. Nie miał wykształcenia wojskowego. W powstaniu styczniowym był szefem sztabu zgrupowania Mariana Langiewicza, następnie dowódcą samodzielnego oddziału operującego na Kielecczyźnie i Lubelszczyźnie. Był naczelnikiem województwa sandomierskiego. Brał udział w bitwach pod Małogoszczą, Pieskową Skałą i Grochowiskami. Poległ pod Jaworowem Soleckim w listopadzie 1863 r. Pochowany w mauzoleum w Radomiu.