Wieczór Piosenki Jacka Kaczmarskiego odbędzie się w piątek w Krakowie. Imprezę od siedmiu lat, co roku w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, organizują studenci krakowskich uczelni.
Wydarzenie, na które wstęp jest bezpłatny, podzielone będzie na dwie części. Podczas pierwszej z nich, w sali konferencyjnej Biblioteki Jagiellońskiej, wspomnieniami o zmarłym dziewięć temu artyście podzielą się jego przyjaciele i współpracownicy – Teresa i Jan Poprawa.
W klubie Żaczek publiczność usłyszy głównie utwory z albumu koncertowego „Muzeum” z 1981 r. Jak wyjaśnił w 1991 r. Kaczmarski na wkładce do kasety z piosenkami napisanymi 10 lat wcześniej, "program +Muzeum+ powstał w oparciu o wybrane dzieła polskiego malarstwa historycznego. Jego intencją było umieszczenie polskich doświadczeń okresu Solidarności w perspektywie historycznej tak, by odbiorca pojął, że jest świadkiem procesu, a nie jakiegoś wyjątkowego wydarzenia”.
Autorskie interpretacje tekstów Kaczmarskiego o tematyce malarskiej przedstawią krakowscy studenci podczas teatralno-muzycznej inscenizacji.
„Artysta był bardzo dobrym interpretatorem dzieł malarskich. Zainteresowanie nimi wynikało zapewne stąd, że jego rodzice zajmowali się malarstwem” – ocenił w rozmowie z PAP koordynator Wieczoru Krzysztof Piechota.
Imprezę zakończą koncerty młodych wokalistów Miłosza Śliwy, Jakuba Blokesza oraz gitarzysty, pianisty i basisty Jana Kuska. Artyści ci wykonają inne piosenki Kaczmarskiego.
Przedsięwzięcie organizuje Samorząd Studentów UJ przy wsparciu finansowym Fundacji Bratniak. Jak powiedział koordynator, w każdej edycji uczestniczy ok. pół tysiąca osób – głównie studentów, nie brakuje jednak pracowników naukowych krakowskich uczelni, a także osób niezwiązanych ze środowiskiem studenckim.
Jacek Kaczmarski urodził się w 1957 r. w Warszawie. Kompozytor, poeta, autor tekstów piosenek. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Zadebiutował na Warszawskim Jarmarku Piosenki (1976). Na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie zdobył w 1977 r. nagrodę za utwór "Obława".
Najsłynniejszym utworem Kaczmarskiego były "Mury" - pieśń inspirowana piosenką katalońskiego barda Lluisa Llacha. Piosenka stała się hymnem Solidarności i symbolem antykomunistycznej opozycji.
Wprowadzenie stanu wojennego w grudniu 1981 r. zastało Kaczmarskiego we Francji, gdzie koncertował wraz z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim. Od tego czasu artysta przebywał na emigracji, pracował m.in. w Radiu Wolna Europa, koncertował w Europie, Ameryce i Australii. Każda kaseta z koncertu przeszmuglowana do Polski stawała się wydarzeniem; taśmą-matką, z której powielano tysiące kopii.
Po powrocie do Polski w 1990 r. Kaczmarski nagrał płytę "Wojna postu z karnawałem". W sumie jest autorem 23 albumów, m.in. "Sarmatia", "Między nami", "Dwie skały", "Mimochodem".
Kaczmarski pisał też powieści. Wśród bardziej znanych są "Plaża dla psów", "O aniołach innym razem" i "Napój Ananków". Wydał także osiem tomików poezji, m.in. "Wiersze i Piosenki", "Rozbite oddziały" i "Tunel".
W 2002 r. wykryto u Kaczmarskiego raka krtani. Przeszedł operację w Innsbrucku. Na wieść o jego chorobie w wielu miastach Polski zorganizowano koncerty i akcje charytatywne, z których dochody przeznaczono na leczenie artysty. W roku 2004 Kaczmarski otrzymał nagrodę Fryderyka za całokształt twórczości, ale nagrody nie był już w stanie odebrać osobiście.
Trzy godziny przed śmiercią, 10 kwietnia 2004 r., w Wielką Sobotę, w szpitalu w Gdańsku został ochrzczony w wyznaniu rzymskokatolickim. Jego prochy są pochowane na warszawskich Powązkach Wojskowych. (PAP)
bko/ abe/
