Ponad 8 tys. lat temu, z powodu zmian klimatu, mieszkańcy Çatalhöyük (Turcja) - jednego z najstarszych miast świata - zamienili domostwa z cegły na szałasy. W tych archeologicznych ustaleniach uczestniczą Polacy.
W czasach świetności we wsi Gać znajdowało się co najmniej kilkanaście domostw i kościół. Na ślady średniowiecznej osady w Puszczy Zielonce natrafiono dopiero kilka tygodni temu. Dotychczas odkryto tam średniowieczny cmentarz i prawie 150 zabytków metalowych, w tym monety.
Monumentalna zbrojownia z obozu legionowego w Novae (Bułgaria) została po kilkuset latach zmieniona w magazyn zboża. O nowych ustaleniach dotyczących tego obiektu opowiadają PAP archeolodzy z Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu.
Cmentarzysko datowane na ok. rok 700 p.n.e. składające się z co najmniej 22 grobów zidentyfikowali archeolodzy z Muzeum Okręgowego w Tarnowie na północ od Wojnicza (woj. małopolskie). Znaleziono w nich fragmenty kości, naczyń glinianych i metalowych ozdób.
Nieznane do tej pory, starożytne mury zalegające pod ziemią, a także relikty świątyni, zidentyfikowali w Jordanii, dzięki badaniom geofizycznym, polscy archeolodzy. Są to pozostałości osady, istniejącej setki lat temu na przedmieściach Ammanu, dzisiejszej stolicy Jordanii.
W pierwszych wiekach naszej ery w Egipcie hodowano psy-miniatury. Potwierdziło to znalezisko szczątków maltańczyka, pochodzące niemal sprzed 2 tys. lat. Odkrywcy - archeolodzy z Polski - twierdzą, są to najstarsze szczątki należące do miniaturowych, rasowych czworonogów.
Około dwa tysiące eksponatów, pozostałości koszar oraz fundamenty kościoła św. Olafa odkryła 12-osobowa grupa archeologów z Uniwersytetu Gdańskiego podczas wykopalisk na terenie Szańca Wschodniego przy Twierdzy Wisłoujście w Gdańsku.
Ślady wczesnośredniowiecznego cmentarza odkryli archeolodzy podczas prac wykopaliskowych w Lublinie na Placu Łokietka, w pobliżu Starego Miasta. Znaleziono też pozostałości warsztatu metalurgicznego, monety, elementy przedmiotów codziennego użytku.
Unikatowe zdobienia w postaci m.in. równoległych linii, pokrywały kości młodej kobiety pochowanej w kurhanie 4,5 tys. lat temu nad środkowym Dniestrem (obecna Ukraina). Zdaniem naukowców takiego zabiegu dokonano już po śmierci i procesie rozkładu ciała.