Druga połowa XIX wieku to czas narodzin fortun Królestwa Polskiego. Malowniczy świat fabrykantów, wielkich kupców i magnatów kolejowych rozpalał gorące spory, często prowadzące do skandali angażujących opinię publiczną. Aby zniszczyć swoich przeciwników używano potężnej broni – słowa pisanego.
Sejm ustanowił rok 2025 Rokiem Milenium Koronacji Dwóch Pierwszych Królów w Gnieźnie. „Pielęgnowanie pamięci o początkach polskiej państwowości jest naszym obowiązkiem. To również świadectwo roli, jaką Polska odgrywała na świecie przez minione tysiąclecia” - głosi uchwała.
Obchody tysiąclecia koronacji pierwszych królów Polski trwać będą w Gnieźnie przez większość przyszłego roku – powiedział PAP prezydent tego miasta Tomasz Budasz. Zaplanowane uroczystości i atrakcje przypomnieć mają Polakom o znaczeniu miasta w historii i zachęcić ich do odwiedzenia Gniezna.
Urodził się 5 lutego 1862 r. w Dębinach koło Przasnysza. Pochodził z drobnej szlachty. Jego ojciec, powstaniec styczniowy, miał gospodarstwo i zajmował się handlem leśnym. Był wychowywany w patriotycznej atmosferze i kulcie zrywu z lat 1863– 1864. Przyszły prymas kształcił się przasnyskiej szkole elementarnej i w gimnazjum w Pułtusku.
„Podsumowanie roku 1907 nie jest, co zrozumiałe, jednoznaczne. Faktem jest jednak, że ten rok, wydaje się, rozstrzygnął ostatecznie, na korzyść państwa rozgrywkę z terrorystami” – dyktował treść listu do premiera Gieorgij Antonowicz Skałon.
115 lat temu, 28 stycznia 1905 r., działacze PPS wydali odezwę wzywającą do strajku powszechnego przeciw władzom rosyjskim. Tego samego dnia ogłoszono również protest szkolny. Wydarzenia rewolucji roku 1905 zmieniły społeczeństwo Królestwa Polskiego i jego scenę polityczną.
156 lat temu, 22 stycznia 1863 r., Manifestem Tymczasowego Rządu Narodowego rozpoczęło się Powstanie Styczniowe, największy w XIX w. polski zryw narodowy. Pochłonęło ono kilkadziesiąt tysięcy ofiar i w ogromnym stopniu wpłynęło na dążenia niepodległościowe następnych pokoleń.
Bitwa pod Grunwaldem – jedna z największych wiktorii oręża polskiego – nie przyniosła równie znamienitych owoców politycznych. Choć było o niej głośno w całej Europie, to niewykorzystanie zwycięstwa z 1410 r. okazało się w perspektywie następnych wieków dla państwa polskiego tragiczne.
450 lat temu, 1 lipca 1569 r., senatorowie oraz posłowie Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego potwierdzili i uroczyście zaprzysięgli Unię Lubelską. Akt deklarował m.in.: „Iż już Krolestwo polskie i Wielgie Księstwo litewskie jest jedno nierozdzielne i nierożne ciało, a także nierożna ale jedna a spolna Rzeczpospolita, ktora się z dwu państw i narodow w jeden lud zniosła i spoiła”.