Niemal 200 prac – obrazów i rysunków – Alfreda Lenicy, artysty uznawanego za klasyka polskiej sztuki współczesnej, można od środy zobaczyć we wrocławskim Muzeum Narodowym. Lenica związany był z Grupą Krakowską, w jego malarstwie widać wpływy surrealizmu i abstrakcjonizmu.
Jak poinformowała PAP rzeczniczka Muzeum Narodowego we Wrocławiu Anna Kowalów, na ekspozycji obok najbardziej znanych wielkoformatowych obrazów olejnych Lenicy, zgromadzono również niepokazywane wcześniej akwarele, gwasze, rysunki i kompozycje abstrakcyjne.
„To pierwsza od wielu lat ekspozycja Alfreda Lenicy, odkrywająca na nowo klasyka polskiej sztuki współczesnej” - wyśniła Kowalów.
Prace artysty ułożono chronologicznie. Pierwsze akwarele, monotypie, gwasze i rysunki pochodzą z lat 40. XX w. Później zwiedzający mogą zobaczyć najbardziej znane dzieła Lenicy, czyli wielkie obrazy olejne, które powstawały od lat 50. do 70. XX w. Wśród nich znajdują się m.in. „Plamy na niebie i ziemi”, „Ślady religii”, „Jutrzenka”, „Maska”, „Formy wibrujące” czy „Dno”. Dzięki tym obrazom Lenica zyskał międzynarodowe uznanie.
Prace artysty ułożono chronologicznie. Pierwsze akwarele, monotypie, gwasze i rysunki pochodzą z lat 40. XX w. Później zwiedzający mogą zobaczyć najbardziej znane dzieła Lenicy, czyli wielkie obrazy olejne, które powstawały od lat 50. do 70. XX w. Wśród nich znajdują się m.in. „Plamy na niebie i ziemi”, „Ślady religii”, „Jutrzenka”, „Maska”, „Formy wibrujące” czy „Dno”. Dzięki tym obrazom Lenica zyskał międzynarodowe uznanie.
„Są to piękne kompozycje barwne o niezwykłej różnorodności form, wysmakowanych tonacjach kolorystycznych i wyrafinowanych kształtach, poetyckie – odwołujące się do literackich skojarzeń i gry wyobraźni” - powiedziała autorka katalogu do wystawy Beata Gawrońska-Oramus.
Zdaniem organizatorów wystawy na uwagę zasługują również niepokazywane wcześniej kompozycje abstrakcyjne, które Lenica tworzył w okresie socrealizmu.
Alfred Lenica urodził się w 1899 r. Artysta z wykształcenia był muzykiem. W swojej twórczość nawiązywał do kubizmu i surrealizmu. Po II wojnie światowej zamieszkał w Poznaniu, gdzie współtworzył awangardową grupę 4F+R (farba, forma, fantastyka, faktura + realizm). W 1960 r. zrealizował zamówienie na malowidło ścienne do gmachu ONZ w Genewie. Przez lata należał do Grupy RBK w Wuppertalu, ale najmocniej związał się z Grupą Krakowską. Był jej członkiem od 1965 r. i pozostawał w wieloletniej przyjaźni z Tadeuszem Kantorem i Erną Rosenstein. Prace Lenicy były pokazywane na wystawach w Europie i Ameryce.
Ekspozycję można zwiedzać do 19 października. (PAP)
pdo/ mlu/
