19 lipca 1989 r. Wojciech Jaruzelski, nie bez pomocy posłów i senatorów Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego, został prezydentem PRL. Był to efekt ustaleń strony solidarnościowej z peerelowskimi władzami, niepisany efekt Okrągłego Stołu. I wydarzenie, które po raz kolejny podzieliło opozycję.
Tadeusz Kościuszko (1746-1817) wpisał się trwale do historii powszechnej. Jest postacią honorowaną, powszechnie rozpoznawalną, uznawaną za bohatera narodowego, genialnego stratega, doskonałego żołnierza i polityka. Był inżynierem wojskowym i fortyfikatorem, polskim i amerykańskim generałem, w latach 1775-1783 uczestnikiem wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, Najwyższym Naczelnikiem Siły Zbrojnej Narodowej w czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 roku.
We wrześniu 1939 r., po agresji sowieckiej na Polskę, dziesiątki tysięcy polskich żołnierzy i cywilów ewakuowało się do krajów sąsiednich, głównie Rumunii i Węgier. Wielu pozostało w tych krajach do końca wojny, jednak dla znacznej części z nich państwa te były tylko przystankiem na drodze do odradzającej się na Zachodzie polskiej armii.
Z roku na rok wiedza historyków na temat NSZZ „Solidarność”, jej działania i powstania jest coraz większa. Nie znaczy to wcale, że pełna. Nadal też funkcjonuje na ten temat wiele mitów. Tym bardziej, że te nowe zaczynają powoli wypierać stare. Najlepszym przykładem jest zastąpienie hasła „Zaczęło się w Gdańsku” sloganem „Zaczęło się w Lublinie”.
Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce (12/13 grudnia 1981 r.) spowodowało zawieszenie wszystkich rozgrywek sportowych w kraju. W tym czasie trwała przerwa zimowa w zmaganiach piłkarzy. Stan wojenny i jego ograniczenia powodowały wiele perturbacji w przygotowaniach do sezonu wiosennego, zarówno dla piłkarzy I ligi, ale także reprezentacji Polski. Klubom zalecano zrezygnowanie z wyjazdów do krajów kapitalistycznych, co, w niektórych przypadkach, komplikowało przygotowania do sezonu, w tym wspomnianej kadrze narodowej.
Władysław Siwek należał do malarzy obdarzonych wręcz fenomenalną pamięcią fotograficzną. Pozostawił po sobie niezwykły reportaż z pobytu w KL Auschwitz. Po wojnie, kiedy tworzone było Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, uczestniczył w urządzaniu wystawy stałej w poobozowych obiektach. Malował wówczas obrazy o tematyce obozowej. Powstało ich kilkadziesiąt. W latach 1951 – 1953 był zatrudniony w Muzeum Auschwitz-Birkenau w charakterze kierownika Wydziału Oświaty, od maja 1952 do kwietnia 1953 roku pełnił obowiązki dyrektora Muzeum.
W nocy z 12 na 13 lutego 1940 r. nakazano żydowskim mieszkańcom niemieckiego wówczas Szczecina oraz okolicznych miejscowości opuszczenie swych domów. Utrzymywana w ścisłej tajemnicy deportacja, została drobiazgowo zaplanowana i równie konsekwentnie przeprowadzona.
Siedemdziesiąt lat temu Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustawą z dnia 2 lipca 1947 roku utworzył Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Jego jednym z pierwszych pracowników był Jerzy Adam Brandhuber, który w Oświęcimiu zamieszkał po wojnie w 1947 roku i przebywał tutaj stale aż do śmierci w dniu 19 czerwca 1981 roku. Artysta malarz członek Związku Polskich Artystów Plastyków w Bielsku-Białej, odznaczony m. in. dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Odznaką Orlęta i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
27 czerwca 1978 r. z Kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie wystrzelona została rakieta Sojuz 30. Na jej pokładzie znalazło się dwóch kosmonautów: dowódca Piotr Klimuk, a także Polak mjr Mirosław Hermaszewski. Pomimo, że od tego wydarzenia minęło blisko 40 lat, żaden inny Polak nie poleciał w kosmos. Jak doszło do tego lotu?