Przedstawiciele szkół noszących imię kard. Stefana Wyszyńskiego modlili się w środę - w dniu 75. rocznicy sakry biskupiej Prymasa Tysiąclecia - na Jasnej Górze. Kardynał, którego beatyfikację zaplanowano na 12 września tego roku, otrzymał święcenia biskupie 12 maja 1946 r. na Jasnej Górze.
Jak poinformowało biuro prasowe Jasnej Góry, mszy dziękczynnej w Kaplicy Matki Bożej przewodniczył częstochowski biskup pomocniczy Andrzej Przybylski, który powierzył wszystkie placówki oświatowe w Polsce opiece Prymasa Tysiąclecia. Apelował, by "w każdej szkole zrozumiano, że chrześcijaństwo, religia w szkole, Pan Bóg, Kościół naprawdę nikomu nie zagrażają, a są kuźnią wspaniałych i uczciwych obywateli".
Bp Przybylski mówił o kard. Wyszyńskim jako o dobrym pasterzu, podkreślając, że pasterzem może i powinien być nie tylko ksiądz czy biskup, ale każdy. "Dobry pasterz to nie ten, kto tylko jest miły, spełniający życzenia, ale to ten, kto jest ojcem, kto słucha Boga bardziej niż ludzi, kto jest wymagający, a czasem karcący" - mówił w homilii hierarcha.
Przypominał, że prymas Wyszyński był nie tylko żywo zainteresowany polską szkołą, ale bardzo leżało mu na sercu prawo Kościoła do pomocy rodzicom w wychowywaniu dzieci i młodzieży. "Bóg ma prawo do szkoły, ma prawo do dzieci, do młodzieży; ma prawo nie na zasadzie jakiejś ideologicznej, konfesyjnej, ale ma prawo do dobrego wychowania - nie tylko do doczesności, ale do życia wiecznego" - przywoływał słowa kard. Wyszyńskiego biskup Przybylski, cytowany przez biuro prasowe sanktuarium.
W środowej mszy św. uczestniczyli m.in. przedstawiciele Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, którzy przybyli na Jasną Górę z dwunastą pielgrzymką tego środowiska. Miała ona wymiar duchowy i odbywała się w łączności z ponad 200 placówkami oświatowymi, których patronem jest Prymas Tysiąclecia. W tym roku przypada nie tylko 75. rocznica święceń biskupich kardynała, ale także 120. rocznica jego urodzin i 40-lecie śmierci.
Kard. Stefan Wyszyński otrzymał święcenia biskupie na Jasnej Górze z rąk ówczesnego prymasa kard. Augusta Hlonda. Krótko potem, między 22 a 24 maja 1946 r., 45-letni wówczas bp Wyszyński po raz pierwszy uczestniczył w obradach Konferencji Episkopatu Polski. Jego uroczysty ingres odbył się 26 maja 1946 r. w Lublinie. W swoim herbie biskupim umieścił słowa "Soli Deo" (Samemu Bogu) i Wizerunek Matki Bożej Jasnogórskiej. "Matka Boża Jasnogórska w moim herbie to nie ozdoba, to program mego biskupiego życia" - mówił prymas, którego słowa przypomniało biuro prasowe Jasnej Góry.
W częstochowskim sanktuarium trwa kolejny już cykl spotkań w ramach przygotowań do beatyfikacji kard. Wyszyńskiego. Tegoroczne rozważania skupiają się m.in. wokół zainicjowanego przez prymasa milenijnego Aktu Oddania Polski w Macierzyńską Niewolę Maryi Matki Kościoła za Wolność Kościoła Chrystusowego. Rok 2021 jest na Jasnej Górze kolejnym rokiem trwającej od blisko 40 lat modlitwy o beatyfikację zmarłego w 1981 r. prymasa Polski. Odbywają się nabożeństwa w tej intencji i spotkania prezentujące życie i dziedzictwo kardynała.
28 maja przypada 40. rocznica śmierci kard. Wyszyńskiego. Jego beatyfikacja miała się odbyć 7 czerwca zeszłego roku na placu Piłsudskiego w Warszawie, jednak ze względu na pandemię zdecydowano o jej zawieszeniu. Kilka tygodni temu ogłoszono, że beatyfikacja kard. Wyszyńskiego oraz s. Róży Marii Czackiej odbędzie się 12 września w Warszawie. Papieża Franciszka będzie reprezentował kard. Marcello Semeraro, prefekt Kongregacji do Spraw Kanonizacyjnych, który dokona promulgacji dekretu beatyfikacyjnego.
Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli nad Bugiem. W 1920 r. wstąpił do seminarium duchownego we Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1924 r. Objął wówczas wikariat przy katedrze włocławskiej, był też redaktorem naczelnym dziennika diecezjalnego. Następnie zaczął studiować prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1929 r. uzyskał dyplom doktora prawa kanonicznego. Osiem lat później został członkiem Rady Społecznej przy prymasie Auguście Hlondzie. W latach niemieckiej okupacji na polecenie władz diecezji ukrywał się. Prowadził konspiracyjną akcję oświatową, pełnił obowiązki kapelana Armii Krajowej. Po wojnie powrócił do Włocławka. W 1946 r. został biskupem lubelskim, a dwa lata później - arcybiskupem gnieźnieńsko-warszawskim i prymasem Polski.
Aresztowany został we wrześniu 1953 r.; więziony był w kilku miejscach, m.in. w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim i w Komańczy. Wolność odzyskał w październiku 1956 r. i wrócił do Warszawy. Był inicjatorem Wielkiej Nowenny, czyli dziewięcioletniego programu odnowy moralnej narodu polskiego od 1957 do 1966 r., czyli tysiąclecia chrztu Polski. Brał udział w przygotowaniach i obradach Soboru Watykańskiego II, zainaugurował czuwania soborowe w Polsce w intencji obrad. W jego biografii podkreśla się, że w obliczu konfliktów społecznych stawał w obronie praw człowieka i narodu. We wrześniu 1978 r. pojechał z delegacją polskich biskupów do Niemiec, co było realizacją idei polsko-niemieckiego pojednania i przebaczenia.(PAP)
Autor: Marek Błoński
mab/ mhr/
