"Atlas historii polskich Żydów" ukazuje poprzez mapy 1000-letnią historię współistnienia dwu narodów. "To ksiązka fundamentalna" - powiedział podczas czwartkowej promocji książki Jerzy Halbersztadt, dyrektor Muzeum Historii Żydów Polskich.
Zdjęcia i dokumenty ilustrujące życie rodzinne, społeczne i kulturalne rodziny Ulmów z Markowej, którzy podczas II wojny światowej ponieśli śmierć za ukrywanie ośmiorga Żydów, znalazły się na wystawie otwartej w środę w Warszawie. Wystawa "Samarytanie z Markowej. Ulmowie - Polacy zamordowani przez Niemców za pomoc Żydom", otwarta w arkadach koło Centralnej Biblioteki Rolniczej na stołecznym Krakowskim Przedmieściu, poprzez liczne fotografie przedstawia historię rodziny Ulmów.
W okresie międzywojennym Łódź była drugim, co do wielkości, po Warszawie, skupiskiem żydowskim w Polsce. W 1939 r. mieszkało tu 233 tys. Żydów, co stanowiło prawie 35 proc. mieszkańców. Zaraz po wybuchu II wojny światowej kilkadziesiąt tysięcy łódzkich Żydów uciekło na Wschód. Ci, którzy pozostali narażeni byli na prześladowania.
Irena Sendlerowa uratowała w czasie niemieckiej okupacji 2 500 dzieci żydowskich, wywożąc je z warszawskiego getta i ukrywając w polskich rodzinach, w sierocińcach oraz klasztorach w Warszawie, Chotomowie i Turkowicach. 15 lutego mija setna rocznica jej urodzin.
Zapowiedzi "ostatecznego rozwiązania problemu żydowskiego" (Endlosung der Judenfrage) widoczne były w Niemczech na wiele lat przed objęciem 30 stycznia 1933 r. przez Adolfa Hitlera urzędu kanclerza Rzeszy. Sformułowany w roku 1920 program partii nazistowskiej zakładał pozbawienie Żydów obywatelstwa; mieliby oni zostać jedynie "gośćmi" - tych zaś, którzy przybyli po roku 1914, wydalono by.
07.12.2009 Warszawa (PAP) - Wartości moralne Polaków, którzy w czasie II wojny światowej ratowali Żydów są nadal aktualne i godne naśladowania - mówiła minister w kancelarii prezydenta RP Ewa Junczyk-Ziomecka, która w poniedziałek odwiedziła Ciepielów (woj. mazowieckie) w związku z 67. rocznicą mordu dokonanego przez Niemców na społeczności żydowskiej i Polakach ratujących Żydów.
Powstanie dzień po dniu
1 sierpnia 1944 r. na mocy decyzji dowódcy AK gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” w Warszawie wybuchło powstanie. Przez 63 dni powstańcy prowadzili z wojskami niemieckimi heroiczną i osamotnioną walkę, której celem była niepodległa Polska, wolna od niemieckiej okupacji i dominacji sowieckiej.
Poniżej przedstawiamy najważniejsze wydarzenia od 31 lipca 1944 roku, gdy zapadła decyzja o dacie i godzinie wybuchu powstania, do 5 października 1944 roku, do którego powstańcze oddziały wychodziły z miasta do niewoli.