Władze komunistyczne w 1968 r. uruchamiając antysemickie wiece nie reprezentowały woli Narodu, a jedynie Moskwy; jednak komunistami byli także Polacy, za których wypada przeprosić wyrzucone wówczas rodziny polskie pochodzenia żydowskiego, przepraszamy - głosi projekt uchwały złożony w Senacie przez senatora Jana Żaryna (PiS).
Wydarzenia z marca 1968 r. nauczyły nasze pokolenie, że sprzeciw wobec władzy dyktatorskiej ma sens, i że może być skuteczny - zgodzili się b. opozycjoniści w PRL Adam Michnik i Jan Lityński podczas dyskusji, która w niedzielę odbyła się w Muzeum POLIN w Warszawie.
Marzec 1968 r. był ogólnopolskim ruchem społecznym przeciwko komunizmowi; drugi jego wymiar to wykorzystanie przez komunistów kalki antysemickiej do walki politycznej - powiedział PAP wicepremier, minister kultury Piotr Gliński podczas otwarcia wystawy fotografii w Galerii Kordegarda.
Właściwie całe życie żyliśmy tak, żeby udowodnić, że ta kampania, że to wszystko, co o nas wypisywano wtedy w prasie i mówiono w telewizji, że to było kłamstwo - mówi Seweryn Blumsztajn, który w 1968 roku był współorganizatorem wiecu studentów na Uniwersytecie Warszawskim, skazany przez władze komunistyczne na 2 lata pozbawienia wolności; współpracownik KOR; członek Solidarności.
Nowoczesna złożyła w Sejmie projekt uchwały ws. wydarzeń Marca 1968 r. W projekcie potępiono m.in. politykę antysemityzmu, kłamstwa i nienawiści etnicznej ówczesnych władz komunistycznych, a także doceniono odwagę bohaterów Marca 1968 r.
Powstaje projekt "Człowiek za burtą. Łodzianie 50 lat po Marcu", który ma na celu przedstawienie losów Żydów z Łodzi, którzy opuścili Polskę w 1968 roku. Jego rezultatem mają być multimedialne wystawy, gdzie ich bohaterowie opowiadają m.in. o swoich doświadczeniach emigracyjnych.
50 lat temu, 6 lutego 1968 r. w Warszawie, Janusz Szpotański, autor satyrycznej opery "Cisi i gęgacze, czyli Bal u Prezydenta", został skazany na trzy lata więzienia za "sporządzanie i przekazywanie w celu rozpowszechniania opracowań szkodliwych dla interesów państwa". Janusz Szpotański urodził się w Warszawie w 1929 r. Z wykształcenia był filologiem, z zamiłowania szachistą. Zajmował się krytyką literacką, teorią literatury, działał jako tłumacz, a także jako instruktor szachowy.