Zasadnicze podobieństwo protestów 1968 r. na świecie tkwi w ich generacyjnym charakterze. Był to najczęściej bunt ludzi młodych, często studentów, którzy protestowali przeciw zastanemu porządkowi społecznemu. Ten porządek w różnych krajach różnie wyglądał i przybrał różną postać – mówi dr hab. Piotr Osęka, historyk z Instytutu Studiów Politycznych PAN, w związku z międzynarodowym projektem wykładów „W poszukiwaniu wolności 1968–2018”, wokół którego dyskusja panelowa odbyła się w Domu Spotkań z Historią 9 maja br.
Zebranie 29 lutego 1968 r. było klasyczną obroną wartości kultury, która występowała w różnych momentach historii powojennej Polski - mówił Antoni Libera podczas wieczoru upamiętniającego 50. rocznicę Nadzwyczajnego Walnego Zebrania Oddziału Warszawskiego Związku Literatów Polskich z 29 lutego 1968 r. "Nikt wówczas nie przypuszczał, że nad tym jeszcze jest o wiele poważniejsza gra sił, która zaczęła się w czerwcu 1967 r." - dodał.
Różnice pomiędzy wydarzeniami Marca ‘68 w Polsce i młodzieżową rewoltą w państwach zachodnich były w czwartek tematem dyskusji „Rok 1968 z perspektywy półwiecza”, która odbyła się w warszawskim Przystanku Historia.
8 marca 1968 r. na dziedzińcu Uniwersytetu Warszawskiego odbył się wiec protestacyjny w związku ze zdjęciem przez władze komunistyczne wystawianych w Teatrze Narodowym „Dziadów” oraz relegowaniem z uczelni Adama Michnika i Henryka Szlajfera. Został on brutalnie zaatakowany przez oddziały milicji oraz „aktyw robotniczy”. Stało się to początkiem tzw. wydarzeń marcowych, czyli kryzysu politycznego związanego z falą studenckich protestów oraz walką polityczną wewnątrz PZPR, rozgrywaną w atmosferze antysemickiej i antyinteligenckiej propagandy.
Losy grupy przyjaciół, którzy wychowywali się razem z Warszawie i opuścili Polskę po Marcu'68 roku, ale utrzymywali ze sobą kontakt przez całe życie, przedstawia wystawa "Bagaż osobisty. Po Marcu", którą od środy będzie można oglądać w warszawskim Domu Spotkań z Historią.
50 lat temu, 6 lutego 1968 r. w Warszawie, Janusz Szpotański, autor satyrycznej opery "Cisi i gęgacze, czyli Bal u Prezydenta", został skazany na trzy lata więzienia za "sporządzanie i przekazywanie w celu rozpowszechniania opracowań szkodliwych dla interesów państwa". Janusz Szpotański urodził się w Warszawie w 1929 r. Z wykształcenia był filologiem, z zamiłowania szachistą. Zajmował się krytyką literacką, teorią literatury, działał jako tłumacz, a także jako instruktor szachowy.
50 lat temu obradujące w dniach od 3 do 5 stycznia 1968 r. plenum KC Komunistycznej Partii Czechosłowacji przyjęło rezygnację Antonina Novotnego ze stanowiska I sekretarza i wybrało na jego miejsce Alexandra Dubczeka, co uważa się za początek "praskiej wiosny" 1968.
Wspomnienie 1968 r. - polskiego marca i sierpniowej inwazji na Czechosłowację, kończącej „praską wiosnę”, będą jednym z tematów 20. Przeglądu Kino na Granicy, który na przełomie kwietnia i maja odbędzie się w Cieszynie i Czeskim Cieszynie - podali organizatorzy.