Pamięć żydowskich mieszkańców Lublina zamordowanych przez Niemców 75 lat temu podczas likwidacji lubelskiego getta uczcili w czwartek przedstawiciele lokalnych władz, organizacji społecznych i uczniowie lubelskich szkół.
W Łomży (Podlaskie) odbyła się w poniedziałek uroczystość w związku z 75. rocznicą likwidacji przez Niemców miejscowego getta. Ofiary tych wydarzeń upamiętniono również w Giełczynie, gdzie są masowe groby Żydów z łomżyńskiego getta.
Pamięć ofiar akcji „Erntefest”, czyli masowej egzekucji w obozie koncentracyjnym na Majdanku, uczczono w piątek w Lublinie, w 74. rocznicę zbrodni. 3 listopada 1943 r. Niemcy rozstrzelali tu ponad 18 tys. Żydów.
Deklaracja Balfoura była dla Żydów tak samo ważna, jak deklaracja Wilsona, że po I wojnie światowej musi powstać Państwo Polskie, dla Polaków - stwierdził w czwartek w Radomsku (Łódzkie) wiceminister kultury Jarosław Sellin, podczas obchodów 100. rocznicy podpisania deklaracji, początkującej proces powstawania państwa żydowskiego.
Niemiecka kolej (Deutsche Bahn) spotkała się z krytyką po ujawnieniu informacji, że jeden z szybkich pociągów ma nosić imię Anny Frank, żydowskiej dziewczynki, której dziennik pisany w czasie okupacji stał się jednym z najgłośniejszych świadectw ofiar nazizmu.
Historyk polskiego pochodzenia Artur Szulc w artykule "Naciągane argumenty na temat Polski i Holokaustu" w dzienniku "Dagens Nyheter" odpiera zarzuty szwedzkiej historyk Ingrid Lomfors, która oskarżyła władze Polski o ukrywanie polskiego antysemityzmu.
Wizerunek Ireny Sendlerowej, jaki utrwalił się w Polsce, nie jest do końca prawdziwy. Legendę budowała ona sama, ale przede wszystkim otoczenie, któremu zależało na wyeksponowaniu postaci szlachetnej Polki ratującej żydowskie dzieci - pisze Anna Bikont w książce "Sendlerowa. W ukryciu".
13 osób z Podkarpacia, które w czasie II wojny światowej ratowały Żydów, zostało pośmiertnie uhonorowanych przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżami Komandorskimi Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenia wręczył wiceprezes Instytutu Pamięci Narodowej Mateusz Szpytma.
Sztukę teatralną opartą na historii dwóch sióstr, Żydówek z Płocka, które po II wojnie światowej wyemigrowały do USA i po latach wspominają rodzinne miasto w prowadzonych każdego dnia o tej samej porze rozmowach telefonicznych, napisały dwie płocczanki, studentki Uniwersytetu Łódzkiego.