Tradycja romantyczna tak bardzo zakorzeniła się w polskiej świadomości zbiorowej, że poprzez pryzmat dzieła wieszczów, a zwłaszcza zrywów powstańczych przez nich zobrazowanych oceniano i interpretowano historię narodu i państwa polskiego. Przez tę właśnie perspektywę umknęło na lata, także pośród poważnych badaczy dziejów Polski to, co wymagało kompleksowej i zbiorczej analizy i pełnego opisu – Królestwo Polskie.
Aleksander Wielopolski, naczelnik rządu cywilnego Królestwa Polskiego, przeciwnik antyrosyjskiej konspiracji i powstania zbrojnego, które sam sprowokował organizując pobór do wojska tzw. brankę. Przypisuje mu się powiedzenie: "dla Polaków można czasem coś dobrego zrobić, ale z Polakami nigdy".
Unia zawarta w Horodle 2 października 1413 r. jest niemal zapomniana, choć obok unii lubelskiej była to najważniejsza unia między Polską a Litwą - mówi prof. Igor Kąkolewski z Muzeum Historii Polski. Unia wprowadziła wspólne sejmy i zjazdy polsko-litewskie dla rozstrzygania wspólnych spraw. W celu jej umocnienia 47 polskich rodów przyjęło do swoich herbów 47 rodzin bojarskich z Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Aleksander Wielopolski, naczelnik rządu cywilnego Królestwa Polskiego, przeciwnik antyrosyjskiej konspiracji i powstania zbrojnego, które sam sprowokował organizując pobór do wojska tzw. brankę. Przypisuje mu się powiedzenie: "dla Polaków można czasem coś dobrego zrobić, ale z Polakami nigdy".
„Pod wspólnym niebem. Rzeczpospolita wielu narodów, wyznań, kultur (XVI – XVIII w.)” – to tytuł wielkiej wystawy przygotowywanej przez Muzeum Historii Polski. Ekspozycja będzie czynna na Zamku Królewskim w Warszawie w dniach 3 maja – 31 lipca 2012. Honorowy Patronat nad wystawą objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski.
15 marca 1412 r. w Lubowli na Spiszu zakończyło się spotkanie króla Węgier i Niemiec Zygmunta Luksemburczyka oraz króla Polski Władysława II Jagiełły, w efekcie którego obaj monarchowie zawarli wieczyste przymierze. W jego wyniku węgierski władca otrzymał od Jagiełły pożyczkę w wysokości 37 tys. kop groszy praskich w zamian za zastaw trzynastu miast spiskich, które pozostały przy Polsce do drugiej połowy XVIII w.
150 lat temu, 5 lutego 1862 roku, urodził się w Dębinach koło Przasnysza Aleksander Kakowski, późniejszy biskup warszawski, prymas Królestwa Polskiego oraz członek Rady Regencyjnej. Aleksander Kakowski urodził się 5 lutego 1862 r. w Dębinach koło Przasnysza w rodzinie szlacheckiej. Jego ojciec, powstaniec styczniowy, miał gospodarstwo i zajmował się handlem leśnym. Syna wychowywał na głęboko wierzącego patriotę. Przyszły prymas kształcił się przasnyskiej szkole elementarnej i w gimnazjum w Pułtusku.