7 września 1968 r. polscy żołnierze stali się sprawcami tragedii, która rozegrała się w małym Jičínie. Rozlokowany nieopodal miasta Polacy, wchodzący w skład wojsk Układu Warszawskiego, które miały za zadanie zniweczyć wolnościowe dążenia Czechów i Słowaków, na zawsze odcisnęli swoje piętno na tym miejscu.
W nocy z 20 na 21 sierpnia 1968 r. wojska Układu Warszawskiego dokonały inwazji na Czechosłowację. Jej celem było zduszenie reform zapoczątkowanych przez Aleksandra Dubczeka i jego ekipę. Południową granicę Polski, oprócz wojsk sowieckich, przekroczyła ponad 25-tysięczna 2 Armia Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Floriana Siwickiego. Polskie społeczeństwo protestowało poprzez ulotki, napisy na murach czy listy. Symbolem wstydu i niezgody na tę agresję stało się samospalenie Ryszarda Siwca w czasie dożynek na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie 8 września 1968 r.
W nocy z 20 na 21 sierpnia 1968 r. wojska Związku Sowieckiego, Polski, Węgier, Bułgarii i NRD wkroczyły na terytorium Czechosłowacji. Zbrojna interwencja sił Układu Warszawskiego była reakcją Kremla na "Praską Wiosnę", która niosła ze sobą m.in. reformy ekonomiczne.
Rosyjska dysydentka Natalia Gorbaniewska, pastor Jan Jelinek i argentyński dyplomata Roberto Kozak to kolejni upamiętnieni w warszawskim Ogrodzie Sprawiedliwych. Uroczystość odsłonięcia poświęconych im pamiątkowych kamieni odbyła się w poniedziałek.
W czwartek, 22 października, o godz. 17 w Centrum Edukacyjnym IPN Przystanek Historia im. Janusza Kurtyki w Warszawie (ul. Marszałkowska 21/25) Instytut Pamięci Narodowej oraz Czeskie Centrum organizują spotkanie na temat książki „Inwazja na Czechosłowację 1968. Perspektywa rosyjska".
Głównym tematem omawianej książki jest – jak napisał jej redaktor, Josef Pazderka - „krótkie zauroczenie Rosjan praską wiosna” 1968 roku. Tak skonkretyzowana problematyka publikacji zaowocowała specyficznym i raczej nieczęsto spotykanym w wydawnictwach historycznych podejściem. „Książka ta jest raczej tzw. psychogramem – pisze we wstępie Pazderka - to znaczy próbą ukazania rosyjskich nastrojów, emocji i ocen dotyczących praskiej wiosny i jej gwałtownego końca, nie zaś publikacją specjalistyczną”.
Ryszard Siwiec urodził się 7 marca 1909 roku w Dębicy. Po śmierci ojca przeprowadził się wraz z matką do Lwowa. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Dębicy i do Państwowego Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Następnie studiował na Wydziale Humanistycznym lwowskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza, gdzie otrzymał tytuł magistra.
Leonid Breżniew urodził się 19 grudnia 1906 r. w Kamienskoje, przemianownym później na Dnieprodzierżyńsk, dużym ośrodku przemysłowym położonym nad Dnieprem. Studiował w Dnieprodzierżyńskim Istytucie Hutniczym. Następnie pracował jako inżynier w zakładach metalurgicznych.
Ministrowie spraw zagranicznych Polski, Czech, Słowacji i Węgier oddali w czwartek w Warszawie hołd Ryszardowi Siwcowi, który w 1968 r. w proteście przeciw agresji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację dokonał aktu samospalenia. Szef polskiej dyplomacji Radosław Sikorski, minister spraw zagranicznych Czech Karel Schwarzenberg, szef węgierskiego MSZ Janos Martonyi i minister spraw zagranicznych Słowacji Miroslav Lajcak złożyli kwiaty przed pomnikiem Ryszarda Siwca przed Stadionem Narodowym w Warszawie.