Odbudowę stolicy ze zniszczeń wojennych postulował dekret Krajowej Rady Narodowej, wydany 24 maja 1945 r. Na skutek walk prowadzonych podczas wojny, zwłaszcza w czasie Powstania Warszawskiego oraz późniejszego planowego i systematycznego niszczenia miasta przez wycofujących się Niemców, Warszawa w 1945 r. była w dużej mierze zrujnowana. Budynków nadających się jedynie do rozbiórki było w części lewobrzeżnej 55,81 proc., a wymagających kapitalnych napraw - 18,26 proc. W prawobrzeżnej było to odpowiednio - 29,92 proc. i 10,74 proc.
W 1949 roku oddano do użytku pierwszy duży trakt komunikacyjny powojennej Warszawy - Trasę W-Z (Trasa Wschód - Zachód) oraz Most Śląsko-Dąbrowski, będący jej częścią. Głównym celem trasy było połączenie dzielnic: Pragi Północ, Śródmieścia oraz Woli.