Druga pielgrzymka Jana Pawła II do Polski była przede wszystkim ciosem w mentalność homo sovieticusa. Ale miała też skutek bardziej namacalny. Tuż po niej formalnie zakończył się stan wojenny. 40 lat temu, 16 czerwca 1983 r., rozpoczęła się wyczekiwana przez społeczeństwo wizyta Jana Pawła II w ojczyźnie.
„Możemy obecnie jedynie marzyć, żeby Bóg powołał go jak najszybciej na swoje łono” – miał mówić sowieckim towarzyszom wiosną 1983 r. na temat Jana Pawła II minister spraw wewnętrznych Czesław Kiszczak. W tym czasie w Warszawie trwały gorączkowe przygotowania do kolejnej (drugiej) wizyty papieża w Ojczyźnie.
Papież Jan Paweł II odwiedził Koszalin 1 czerwca 1991 r. W czwartek rozpoczęły się kilkudniowe odchody jubileuszu 30-lecia tego wydarzenia. Radni miejscy w przyjętym uchwałą oświadczeniu wyrazili wdzięczność za pobyt papieża w Koszalinie.
Papież Franciszek, który w sobotę i w niedzielę złoży wizytę w Maroku, podkreślił zapowiadając ją, że uda się tam śladami św. Jana Pawła II. Jego wizyta w 1985 r. była historyczna, ale zbyt szybko zapomniano ją na Zachodzie - zauważa się we włoskiej prasie.
Druga podróż apostolska Jana Pawła II do Polski była planowana na rok 1982. Władze ją wstrzymały, a odpowiedzialnością za to chciały obarczyć episkopat – mówi PAP prof. Jan Żaryn z UKSW. 35 lat temu, 16 czerwca 1983 r., rozpoczęła się druga pielgrzymka Jana Pawła II do Polski.
W dniach 16-23 czerwca 1983 r. Jan Paweł II po raz drugi odwiedził Ojczyznę. Była to jego chyba najbardziej niezwykła pielgrzymka do kraju, pielgrzymka do Polski stanu wojennego. Nic zatem dziwnego, że oprócz charakteru religijnego miała też niezwykle duże znaczenie społeczne i polityczne. O ile władze PRL obawiały się jej i najchętniej odsunęłyby ją maksymalnie w czasie, to miliony Polaków i podziemna „Solidarność” wiązały z nią nadzieje, czekały na nią wręcz z utęsknieniem.