W ramach obchodów 100-lecia bitwy warszawskiej 29 września br. o godz. 15.00 odbędzie się debata online z udziałem polskich historyków pt. „Piórem i bagnetem – tworzenie się nowej Europy po Wielkiej Wojnie”. Wydarzenie organizowane jest przez Europejską Sieć Pamięć i Solidarność (ENRS) oraz Muzeum Historii Polski.
W warszawskim Przystanku Historia – Centrum Edukacyjnym IPN odbyła się konferencja naukowa „Warszawiacy przeciw bolszewikom 1920–2020”, poświęcona udziałowi mieszkańców stolicy w zwycięstwie nad bolszewikami oraz materialnym śladom boju sprzed stu lat.
Znajdujący się we Wrocławiu grób płk. Ryszarda Małaszkiewicza, szefa sztabu 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej gen. Stanisława Sosabowskiego, został w poniedziałek oznaczony insygnium „Ojczyzna Swemu Obrońcy” w ramach projektu „Ocalamy”.
100 lat temu, 20 września 1920 r., wojska polskie po raz drugi rozbiły siły gen. Michaiła Tuchaczewskiego. Gigantyczne starcie między Pińskiem a Suwałkami przesądzało losy wojny z bolszewikami. Operacja Niemeńska była ostatnim strategicznym zwycięstwem oddziałów polskich w historii.
Mieszkańcy Sejneńszczyzny obchodzili w niedzielę 100. rocznicę bitwy niemeńskiej. Uroczystości odbyły się na pograniczu polsko-litewskim w Berżnikach, gdzie stoi pomnik poświęcony ofiarom batalii z bolszewikami.
20 września Rada Ligi Narodów przyjmuje rezolucję, która potwierdza tzw. linię Focha na Suwalszczyźnie jako tymczasową linię demarkacyjną między Polską a Litwą. Tego dnia Polacy ruszają do natarcia na Grodno. Rozpoczyna się tzw. operacja niemeńska.
100 lat temu, 16 września 1920 r., pod Dytiatynem garstka polskich żołnierzy przez kilka godzin powstrzymywała kilkukrotnie większe siły wojsk bolszewickich. Jej poświęcenie uratowało pozostałe polskie oddziały przed rozbiciem i sprawiło, że bój ten nazywany jest „polskimi Termopilami”.
W Sokółce (Podlaskie) upamiętniono w niedzielę setną rocznicę bitwy niemeńskiej uważanej za drugą – po bitwie warszawskiej – kluczową fazę wojny polsko-bolszewickiej z 1920 roku. Odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci ofiar tych wydarzeń, odbył się też apel pamięci.
12 września na Wołyniu rusza ofensywa 3 Armii gen. Władysława Sikorskiego; w jej wyniku Polacy zajmują kolejne miasta. Działania te mają odwrócić uwagę sowieckich dowódców od przygotowań do operacji niemeńskiej. Józef Piłsudski zamierza bowiem obejść oddziały bolszewickie od strony północnej i zepchnąć przeciwnika w bagna Polesia.
„Obywatele Rzeczpospolitej! Ojczyzna w potrzebie! [...] Wzywamy tedy wszystkich zdolnych do noszenia broni, by dobrowolnie zaciągali się w szeregi armii, stwierdzając, iż za ojczyznę każdy w Polsce z własnej woli gotów złożyć krew i życie. Niech spieszą wszyscy: i ci, młodsi i siłę czujący w żyłach, co żelazem odpierać będą najazd wroga, i ci, którzy stanąć mogą do pracy w instytucjach wojskowych, by zwolnić z nich i zastąpić tych, co na froncie przydatni być mogą. Niech na wołanie Polski nie zabraknie żadnego z jej wiernych i prawych synów” – czytamy w odezwie Józefa Piłsudskiego.