Jezuici zostali sprowadzeni do Lwowa przez arcybiskupa Jana Dymitra Solikowskiego w 1584 r. i bardzo prężnie rozwijali się jako placówka misyjna, stając się miejscem edukacji wielu młodych ludzi pochodzących z magnackich domów ziem południowo-wschodnich Rzeczpospolitej.
W nowojorskim Instytucie Józefa Piłsudskiego w Ameryce zakończono wieloletni projekt digitalizacji kolekcji archiwalnej „Adiutantura Generalna Naczelnego Wodza”. Dzięki zaangażowaniu archiwistów i wolontariuszy oraz finansowemu wsparciu m.in. Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego udało się zeskanować około 40 tysięcy stron dokumentów z Kancelarii Naczelnika Państwa i Naczelnego Wodza.
Po zakończonej sukcesem konserwacji zespołu plakatów ze zbiorów Muzeum Polskiego w Ameryce w Chicago, przeprowadzonej w latach 2015-2016 dzięki współpracy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Fundacją „Świątynia Sztuki” i pracownią konserwatorską „ARS VETA” działającymi przy Muzeum Piśmiennictwa i Drukarstwa w Grębocinie, podjęta została decyzja o kontynuacji wspólnego programu zabezpieczenia i ratowania zbiorów dziedzictwa narodowego pozostającego poza granicami kraju. Finansowanie projektu zapewniono dzięki funduszom Programu Ministra Kultury „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą”.
Aktywna współpraca między Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego a Fundacją „Świątynia Sztuki” i pracownią konserwatorską „Ars Veta”, działającymi przy Muzeum Piśmiennictwa i Drukarstwa w Grębocinie, to przedsięwzięcia, które skupiają się przede wszystkim na zabezpieczeniu i ratowaniu dziedzictwa narodowego pozostającego poza granicami kraju, w tym zagrożonych zbiorów instytucji emigracyjnych.
Największa w świecie prywatna kolekcja chopinowska znajduje się w Valldemossie na Majorce. Została założona przez Anne-Marie Boutroux de Ferrà (1895–1986) w klasztorze Kartuzów (cela 2). Do niedawna kolekcja była mało znana, brakowało, bowiem publikacji obejmującej pełne jej opracowanie. Tę lukę wypełnia książka dr Bożeny Schmid-Adamczyk, „Dziedzictwo Fryderyka Chopina. Kolekcja Boutroux-Ferrà w Valldemossie / The Heritage of Frédéric Chopin. The Boutroux-Ferrà Collection in Valldemossa” pod redakcją naukową dr Ewy Sławińskiej-Dahlig.
W dniach 11-12 2017 r. maja w Żółkwi i we Lwowie odbyły się komisje inaugurujące kolejny sezon prac konserwatorskich. Uczestniczyli w nich przedstawiciele Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego: Dorota Janiszewska-Jakubiak, Michał Michalski i Krzysztof Berg z Departamentu Dziedzictwa Kulturowego za Granicą i Strat Wojennych, a także reprezentanci beneficjentów i wykonawców prac finansowanych z dotacji ze środków Programów MKiDN „Ochrona dziedzictwa kulturowego za granicą" i „Miejsca Pamięci Narodowej za Granicą”.
Parafia katolicka powstała w Dubnie przed 1612 r. Pierwsza drewniana świątynia przetrwała półtora wieku. Kolejna, wybudowana staraniem ówczesnego proboszcza dubieńskiego, późniejszego bpa łuckiego Jana Chryzostoma Kaczkowskiego, spłonęła w 1811 r. Ogień, który wówczas zniszczył znaczną część miasta, wraz z kościołem strawił księgi i dokumenty parafii. Sprawowanie liturgii przeniesiono do kościoła Ojców Bernardynów, gdzie nabożeństwa odprawiano do czasu zakończenia budowy nowego kościoła farnego.
Zabytkowy cmentarz katolicki przy ul. Truskawieckiej w Drohobyczu, założony w 1790 roku, to miejsce pochówku wielu osób zasłużonych dla historii miasta. Znajdują się tu groby polskie, ukraińskie i austriackie. Niektóre z nagrobków stanowią wartościowe przykłady sztuki sepulkralnej, a lektura umieszczonych na tablicach inskrypcji to wspaniała lekcja historii miasta i całego regionu.
Po roku 1832, w ramach represji po powstaniu listopadowym, wszystkie katolickie świątynie w Krzemieńcu zostały decyzją cara przekazane Cerkwi Prawosławnej. Dotyczyło to również kościoła parafialnego pw. św. Antoniego wraz z klasztorem franciszkanów. Pozbawieni świątyń wierni rozpoczęli jednak starania o pozwolenie na budowę nowego, rzymskokatolickiego kościoła parafialnego.