Ochrona dziedzictwa kultury polskiej za granicą

Dubno - kościół farny pw. św. Jana Nepomucena

Parafia katolicka powstała w Dubnie przed 1612 r. Pierwsza drewniana świątynia przetrwała półtora wieku. Kolejna, wybudowana staraniem ówczesnego proboszcza dubieńskiego, późniejszego bpa łuckiego Jana Chryzostoma Kaczkowskiego, spłonęła w 1811 r. Ogień, który wówczas zniszczył znaczną część miasta, wraz z kościołem strawił księgi i dokumenty parafii. Sprawowanie liturgii przeniesiono do kościoła Ojców Bernardynów, gdzie nabożeństwa odprawiano do czasu zakończenia budowy nowego kościoła farnego.

Drohobycz - cmentarz katolicki

Zabytkowy cmentarz katolicki przy ul. Truskawieckiej w Drohobyczu, założony w 1790 roku, to miejsce pochówku wielu osób zasłużonych dla historii miasta. Znajdują się tu groby polskie, ukraińskie i austriackie. Niektóre z nagrobków stanowią wartościowe przykłady sztuki sepulkralnej, a lektura umieszczonych na tablicach inskrypcji to wspaniała lekcja historii miasta i całego regionu.

Zbaraż - pomnik Adama Mickiewicza

Na terenie dawnych Ziem Wschodnich Rzeczypospolitej jest wiele upamiętnień Adama Mickiewicza, ale historia obelisku ze Zbaraża należy do najbardziej niezwykłych.

Krzemieniec - kościół parafialny pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Po roku 1832, w ramach represji po powstaniu listopadowym, wszystkie katolickie świątynie w Krzemieńcu zostały decyzją cara przekazane Cerkwi Prawosławnej. Dotyczyło to również kościoła parafialnego pw. św. Antoniego wraz z klasztorem franciszkanów. Pozbawieni świątyń wierni rozpoczęli jednak starania o pozwolenie na budowę nowego, rzymskokatolickiego kościoła parafialnego.

Pomnik bitwy pod Hodowem

11 czerwca 1694 r. , podczas bezprecedensowej w historii wojskowości Rzeczpospolitej bitwy pod Hodowem, garstka polskich obrońców - siedem chorągwi husarii i pancernych w sile około 400 ludzi - skutecznie odparła najazd sił tatarskich w liczbie około 40 tys. ludzi.

Żółkiew - nagrobki Teofili i Marka Sobieskich z kościoła podominikańskiego

Żółkiew została założona pod koniec XVI wieku przez hetmana i kanclerza wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. Kiedy owdowiały podczaszy koronny Jakub Sobieski, herbu Janina, pojął za żonę Teofilę Daniłowiczównę, wnuczkę sławnego hetmana, córkę wojewody ruskiego Jana Daniłowicza i Zofii z Żółkiewskich, Żółkiew weszła w skład dóbr Sobieskich.

Przydrujsk (Piedruja) - kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Historia Przydrujska Historia Przydrujska, obecnie miasteczka Piedruja na Łotwie, położonego przy trasie z Połocka do Dyneburga (łot. Daugavpils), nierozerwalnie wiąże się z położoną po drugiej stronie rzeki Dźwiny Drują, czyli dawnym Sapieżynem. Miasto składało się z trzech dzielnic: Starego Miasta na lewym brzegu rzeki Drujki, dzielnicy prawobrzeżnej czyli Sapieżyna oraz Przydrujska na przeciwległym brzegu Dźwiny. Otton Hedemann, autor książki „Magdeburskie miasto Druja”, wydanej w Wilnie w 1934 roku, pisze o powstaniu Przydrujska równolegle z Sapieżynem, określając go jako „swego rodzaju przyczółek i łącznik handlowy miasta macierzystego w jego stosunkach z prawobrzeżnem inflanckiem zadźwiniem”.

Grodno – portal boczny kościoła pobrygidzkiego pw. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny

Fundatorami kościoła Brygidek, obecnie Nazaretanek pw. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Grodnie oraz zdobiących go dwóch portali powstałych w 1642 r., byli Krzysztof Wiesiołowski, Wielki Marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz jego żona Aleksandra z Sobieskich. Upamiętnili w ten sposób swą przedwcześnie zmarłą w 1633 r. przybraną córkę - Gryzeldę z Wodyńskich Sapieżynę - marszałkową Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Rafajłowa – huculska wieś na szlaku II Brygady Legionów Polskich

Rafajłowa - historia Rafajłowa, obecnie Bystrycia, to huculska wieś leżąca dziś na Ukrainie. Przed II wojną światową wchodziła w skład II Rzeczypospolitej, województwa stanisławowskiego, powiatu nadwórniańskiego. Położona jest w Gorganach w Karpatach Wschodnich. Tam Legiony Polskie – późniejsza II Brygada Legionów Polskich – toczyły walki w latach 1914-1915. Ważną rolę w historii wsi i okolicy odgrywa również tradycja huculska i wielokulturowość związana z bytowaniem tam ludności innej niż rusińska, rozwój turystyki i gospodarka leśna.

Santiago de Chile - pomnik nagrobny Ignacego Domeyki i jego rodziny

Ignacy Domeyko (1802-1889) Ignacy Domeyko, polski geolog, mineralog, badacz Ameryki Południowej, przyczynił się do gospodarczego rozwoju Chile oraz systemu edukacji w tym kraju. Urodził się 31 lipca 1802 r. w Niedźwiadce Wielkiej (obecnie Białoruś), zmarł 23 stycznia 1889 r. w Santiago w Chile. Był synem prezesa sądu ziemskiego, Hipolita Domeyki herbu Dangiel i Karoliny z Ancutów.