Kazimierz Sabbat urodził się 27 lutego 1913 r. w Bielinach Kapitulnych u stóp Łysej Góry. Do szkoły średniej chodził w Mielcu, ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Założył Akademickie Kręgi Starszoharcerskie „Kuźnica”, na których w dużej mierze oparła się Kwatera Główna Szarych Szeregów w Warszawie.
Barbara Kaczmarowska-Hamilton jest znaną na świecie, a szczególnie w Wielkiej Brytanii, nieoficjalną portrecistką rodziny królewskiej, artystką, która namalowała ostatni przed śmiercią wizerunek królowej Elżbiety II. W czwartek 10 listopada w krakowskim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej odbędzie się wernisaż jej obrazów, zatytułowany „Londyn żywy. Emigracyjne portrety Barbary Kaczmarowskiej-Hamilton”.
Szczątki trzech Prezydentów RP na uchodźstwie: Władysława Raczkiewicza, Augusta Zaleskiego i Stanisława Ostrowskiego zostaną sprowadzone do Polski 12 listopada. Po uroczystościach pogrzebowych spoczną w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie w nowopowstałym Mauzoleum Prezydentów RP na Uchodźstwie.
Podczas poniedziałkowej konferencji prasowej zostanie ogłoszony plan sprowadzenia do Polski szczątków trzech prezydentów na Uchodźstwie – poinformowała Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie”. Według nieoficjalnych informacji pogrzeb odbędzie się 12 listopada w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.
Kazimierz Sabbat był wychowankiem II Rzeczypospolitej i dlatego po napaści na Polskę Niemiec i ZSRS uważał za naturalne kontynuowanie walki o wolną Polskę – mówi PAP prof. Marek Wierzbicki, historyk, autor książki „Człowiek z Polski. Prezydent Kazimierz Sabbat (1913–1989) i polska emigracja niepodległościowa”.
Kazimierz Sabbat był jednym z najwybitniejszych reprezentantów polskiej emigracji – ocenił prezes IPN Jarosław Szarek, który w Londynie uczestniczy w uroczystościach z okazji 30. rocznicy śmierci prezydenta RP na uchodźstwie. Skupiał młodsze pokolenia wokół idei niepodległości – dodał Szarek.
Marian Hemar pisał: „Są wśród nas ludzie, […] którzy […] Polubili ład, spokój, bezpieczeństwo obywatela w tym ustroju [czyli systemie brytyjskim – P. Ch.]. Polubili obojętność obywatela w stosunku do państwa i do rządu”. Dawało to błogosławioną możliwość zajęcia się sobą, skupienia się na życiu, nawet na jego bardziej – chciałoby się rzec – banalnych, czy prozaicznych formach.
„Zasadniczym celem każdej piętnastki jest położenie piłki za linią bramkową przeciwników. Jest to tzw. try, który wymaga wielkiej umiejętności w podawaniu piłki, zwinności i niesamowitej szybkości w bieganiu. Za każdy try liczy się 4 punkty i 2 dalsze za połączone i udane strzelenie bramki. Dwie inne możliwości zdobywania punktów w meczu rugby to karny i dropped goal, każdy po 3 punkty”.