„W ciągu życia pokolenia będącego teraz u władzy perswazja stała się samoświadomą sztuką i zwykłym narzędziem demokratycznych rządów. Nikt z nas nie zbliża się do rozumienia następstw tego zjawiska, ale nie jest nazbyt śmiałym proroctwem mówić, że wiedza o tym, jak wytwarzać przyzwolenie, zmieni wszystkie polityczne rachuby i przekształci każdą polityczną przesłankę” – pisze Walter Lippmann.
„W październiku 1940 roku stu kilkudziesięcioro funkcjonariuszy NKWD – kobiet i mężczyzn – otrzymało nagrody za przygotowanie i zorganizowanie zbrodni katyńskiej. Nie wiemy, ilu z nich strzelało do polskich oficerów. Da się za to precyzyjnie określić, że gratyfikacja finansowa stanowiła równowartość ceny dwóch kilogramów chleba. Tyle właśnie dla stalinowskiego reżimu warte było życie zamordowanych Polaków” – czytamy.
W naszej przeszłości, tej najdawniejszej po zdarzenia z ostatnich dni, a które też już są historią, niezwykle ciekawe jest dostrzeżenie rzeczy nie najważniejszych, niejako oczywistych, których opisanie zaskakuje nas, czasami nawet zdumiewa.
„Miał pewność. Te tłumy w wiedeńskim Künstlerhaus na pokazie jego kolekcji. Osiemdziesiąt obrazów. Matejko, Gierymski, Pochwalski, de Laveaux, kilkunastu innych. Tak, to była wielka sztuka. Co chwila składano mu hołdy. Najlepsze rody, cesarz, recenzje w każdej gazecie. I to gdzie? W mieście, w którym przecież tysiąckroć lepiej znano się na malarstwie niż w Warszawie, Wilnie, Krakowie czy Lwowie. A cóż się dziwić? W jednym miejscu same arcydzieła” – pisze Wacław Holewiński.
„Polscy biskupi od początku istnienia Polski +ludowej+ nie ukrywali swojego sceptycznego, a nawet negatywnego stanowiska wobec komunistycznych władz, narzuconych przez sowieckiego okupanta” – czytamy we wstępie.
„Upolitycznienie dyskursu historycznego w okresie PRL powodowało, że w badaniach nad stosunkami polsko-żydowskimi niewiele miejsca poświęcano zagadnieniu zorganizowanej pomocy, a przede wszystkim stosunku Polskiego Państwa Podziemnego do tzw. +kwestii żydowskiej+ i do sytuacji Żydów na okupowanych ziemiach polskich. Książka Teresy Prekerowej na temat Rady Pomocy Żydom jest tu wyjątkiem, była bowiem pierwszym pełnym, rzetelnym opracowaniem dziejów tej organizacji” – podkreśla Aleksandra Namysło we wprowadzeniu.
25 marca do księgarń trafi drugi tom krytycznego wydania dzieł literackich Karola Wojtyły. W książce znalazły się utwory poetyckie, które napisał od przyjęcia święceń kapłańskich w 1946 r. do 2003 r., kiedy po długiej przerwie ukazał się ostatni znany tekst jego autorstwa – „Tryptyk rzymski".
„Pokazujemy mieszkańców stolicy w czasie pierwszych pięciu lat jej odbudowy, a właściwie tworzenia miasta na nowo. To nasz subiektywny wybór, nieoddający wszystkich aspektów ówczesnej rzeczywistości. Nie polityka czy propaganda, ale właśnie odradzanie się życia na gruzach było dla nas najbardziej fascynującym tematem” – czytamy we wstępie do albumu.
„Mam nadzieję, że pani Anna stanie się symbolem historii prawdziwej, pisanej już dziś, która kiedyś zostanie przyjęta przez wszystkich” – mówił Lech Kaczyński w czasie uroczystych obchodów 80. urodzin Anny Walentynowicz. Do rąk czytelników trafia nowa biografia poświęcona Annie Walentynowicz – kobiecie-legendzie i jednej z ikon „Solidarności”.