Cesarz rzymski Konstantyn Wielki wydał edykt ustanawiający niedzielę („dies Solis”) dniem wolnym od pracy w urzędach, rzemiośle i handlu, natomiast nie zakazujący pracy w rolnictwie. Zarządzenie skracało długość tygodnia (do tej chwili obowiązywał tydzień 8 dniowy, tzw. nundinae) i sankcjonowało przyjęty w chrześcijaństwie zwyczaj święcenia pierwszego dnia tygodnia.