W Paryżu zmarł Zygmunt Krasiński, poeta, dramatopisarz, prozaik, filozof; autor „Nie-Boskiej komedii”, zaliczany w XIX w. obok Juliusza Słowackiego i Adama Mickiewicza do trójki polskich „wieszczów”.
Na scenie warszawskiego Teatru Wielkiego wystawiona została pierwsza operetka w historii polskiego teatru, było to „Małżeństwo przy latarniach” Jakuba Offenbacha w reżyserii Leopolda Matuszyńskiego.
W Braszowie w Siedmiogrodzie urodził się Teodor Axentowicz, malarz.
W Paryżu urodził się Pierre Curie, fizyk, członek francuskiej Akademii Nauk, mąż Marii Skłodowskiej-Curie, z którą w 1903 r. otrzymał Nagrodę Nobla za prace nad promieniotwórczością.
W Londynie po raz pierwszy zabrzmiał Big Ben.
W Płocku urodził się Ludwik Krzywicki, działacz socjalistyczny, więzień carski, socjolog, pedagog, współzałożyciel Głównego Urzędu Statystycznego.
W Warszawie urodził się Wacław Szymanowski, rzeźbiarz, malarz.
W Skrzypczyńcach koło Humania urodził się Tadeusz Zieliński, filolog klasyczny, historyk kultury, profesor uniwersytetu w Petersburgu (1887–1920), a następnie Uniwersytetu Warszawskiego (1921–1935), autor m.in. „Religii świata antycznego”.
W Warszawie ukazał się pierwszy numer „Tygodnika Ilustrowanego”.
W Miluzie urodził się Alfred Dreyfus, francuski oficer pochodzenia żydowskiego; w 1894 r. – w oparciu o spreparowane dowody – niesłusznie skazany za zdradę państwa (przekazanie niemieckiej ambasadzie w Paryżu francuskich tajemnic wojskowych) i zesłany na Wyspę Diabelską w Gujanie.
W Wielkiej Brytanii wydano dzieło Karola Darwina „O powstawaniu gatunków”.
Urodził się Andrzej Chramiec, pierwszy góral zakopiański, który zdobył wyższe wykształcenie. Był lekarzem, w 1887 r. założył własne sanatorium, w którym w ciągu 30 lat działalności przyjął 20 tysięcy kuracjuszy z różnych krajów.
Urodził się Aleksander Wasiutyński, w II RP autor projektu kolei średnicowej w Warszawie. Kierował też pracami sądu konkursowego przy budowie warszawskiego Dworca Głównego. Był pionierem w zakresie badania toru podczas jazdy pociągów, przewodniczącym Wydziału Nauk Technicznych Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
Urodził się Jan Sawicki, w latach 1922-1928 prezes Najwyższego Trybunału Administracyjnego, który orzekał o legalności aktów administracji rządowej i samorządowej. Został przeniesiony przez sanację w stan spoczynku, gdy się okazało, że nie poddawał się naciskom politycznym.